درمان با لارو مگس
- انتشار: ۲۹ ثور ۱۴۰۰
- سرویس: اطلس پلاس
- شناسه مطلب: 98364
در صورتیکه از زخم های عفونی و زخم های ناشی از دیابت در رنج و عذاب هستید می توانید از لارو مگس استفاده کنید. این حشره با ظاهر زشتی که دارد در عمل بسیار مفید واقع می شود.
لارو مگس بافت های مرده زخم ها را می خورد و علاوه بر کمک به بهبودی زخم سبب برداشته شدن این تکه مرده از بدن انسان می شود.
این حشره آنقدر باهوش هست که به سوی قسمت های خوب زخم نروند و به بخش های سالم بدن کاری نداشته باشند. برای آشنایی بیشتر با لارو مگس ما را در مطلب دنبال کنید:
لارو مگس قاتل زخم ها
یک نکته جالب در مورد لارو مگس خدمتی ست که این حشره به رفع زخم های عفونی و زخم های ناشی از دیابت به انسان می کند.
وقتی این حشره را روی زخم بگذارید به سرعت به سمت بخش عفونی تر می رود و شروع به خوردن می کند. این حشره با خوردن بخش های عفونی در واقع به بیمار کمک می کند از سرایت عفونت به دیگر بخش های بدنش جلوگیری نماید.
بزاق دهانی ارزشمند
اینکه لارو مگس چگونه با خوردن بخش های عفونی زخم سبب بهبودی آن و جلوگیری از سرایت عفونت به بخش های دیگر بدن می شود یک موضوع جالب است.
این حشره بزاق دهان موثری دارد. بزاق دهان لارو مگس به مقدار فوق العاده زیاد ترشح می شود و زخم را دائما می شوید. این حشره را باید یک پرستار بیست و چهار ساعته نامید.
اگر پرستار یک مرتبه در شبانه روز زخم را شست و شو داده پانسمان می کند این حشره به صورت بیست و چهار ساعته با ترشح بزاق دهان خود زخم ها را می شویند.
می توان گفت شست و شوی زخم ها در هر ثانیه توسط این حشره انجام می شود. لارو مگس در جلو دهان خود دو زائده بسیار تیز دارد که آنها را روی زخم حرکت می دهد و بخش های مرده زخم را شیار شیار می کند یا به اصطلاح زخم را می خورند.
لاروها، کارگرانی خستگی ناپذیر
اینکه لارو مگس را یک پرستار بیست و چهار ساعته نامیدیم بی جهت نبود. این حشره یک کارگر تمام وقت و خستگی ناپذیر است و به محض اینکه روی زخم گذاشته می شود کارش را بدون وقفه آغاز می کند.
لاروها در هر پنج دقیقه به اندازه وزنشان غذا یا همان عفونت ها را می خورند. براساس آمار موجود زخم های زیادی تاکنون توسط لاروها درمان شده اند.
بیمارانی که از لاروها برای بهبودی زخم های خود استفاده کرده اند از عملکرد این حشرات راضی بوده اند.
لارو مگس، تایید شده توسط مرجع پزشکی جهان
استفاده از لاروها برای التیام و بهبودی زخم ها در مقایسه با تمامی روش های موجود موثر تر و بی خطر تر بوده است. پزشکان دو دلیل برای تایید استفاده از لاروها برای درمان زخم ها ذکر کرده اند.
یکی از دلایل تایید لاروها از سوی مرجع پزشکی جهان یا اف دی ای می باشد. دلیل دوم این شیوه درمانی به صورت صددرصد جواب می دهد.
مشکل بزرگ در استفاده از این روش به تعداد اندک لاروهای پرورش یافته بر می گردد. در صورتیکه مراکز پرورش لاروها بتوانند ظرفیت پرورش خود را افزایش دهند بدون شک می توان بیماران بیشتری را در طول هفته با این روش درمان کرد.
انتی بیوتیک لاروها مفید در دفع باکتری ها
اینکه استفاده از لاروها به طور صددرصد در التیام و بهبودی زخم ها موثر است یک امر ثابت شده می باشد. لارو مگس ها در بزاق خود یک آنتی بیوتیک به نام «Allantion» دارند که ضد باکتری ست.
همچنین این حشرات می توانند با تولید آمونیاک میکروب ها را بکشند. از طرفی هم روی سر لاروها موهای تیز فراوانی وجود دارد که به طور فیزیکی با میکروب ها برخورد کرده آنها را نابود می سازد.
جنب و جوش و حرکات متعدد لاروها باعث خون رسانی بیشتر به محل زخم می گردد. لاروها با ترشح آنزیم خاصی بافت های مرده زخم را به حالت نیمه مایع درآورده کم کم آنها را می مکد و از بین می برد.
چه زخم هایی را می توان با لاروها درمان کرد
به طور کلی می توان گفت انواع و اقسام زخم های عفونی و غیر عفونی را می توان با لاروها درمان کرد. اما استفاده از این روش در درمان زخم های بستر، سوختگی ها، مبارزه با کفگیرک، انواع خاصی از تومورهای خوش خیم و بدخیم، دمل ها، کورک ها و زخم دیابت استفاده کرد.
از دیگر موارد استفاده از لارو درمان باید به «آیسه ها، اس سی سی، التهاب نیمه حاد سینه و درمان زخم های بدخیم سینه» اشاره کرد. استفاده از این روش به ویژه زمانی که آنتی بیوتیک ها برای فرد مضر است بسیار توصیه می شود.
تنها چیزی که این مگس ها حین خوردن زخم ها نیاز دارند اکسیژن است. درمان زخم های دیابتی توسط لاروها یک تا چهار ماه و در بیماران غیردیابتی سه تا نه روز طول می کشد. این روش بسیار کم هزینه و آسان است.
ابن سینا و لاروها
استفاده از لاروها برای درمان انواع و اقسام زخم ها قدمتی طولانی دارد. ابن سینا دانشمند و طبیب ایرانی هزار سال قبل به خاصیت لاروها در درمان زخم ها اشاره کرده بود.
در جبهات جنگی آمریکا و اروپا در قرن شانزدهم نیز از لاروها برای درمان زخم های عفونی و بافت های نکروزه استفاده شد. این شیوه علی رغم مفید بودن و کم هزینه و آسان بودن اما با کشف پنی سیلین و آنتی بیوتیک ها به تدریج منسوخ شد.
در زمان کنونی اما چون برخی میکروب های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک به وجود آمده اند پزشکان دوباره سراخ لارو درمانی رفته اند.
استفاده از لاروها برای درمان زخم ها از آنجایی که «نیاز به جراحی برای برداشتن زخم ندارد، بیمار نیاز به بستری شدن ندارد، طول دوره درمان کوتاه است و از همه مهمتر هزینه درمان کم است» در مقایسه با روش های شیمیایی به مراتب بهتر است. این شیوه همچنین عوارض جانبی نیز ندارد.
به هر صورت اگرچه امروز انواع و اقسام آنتی بیوتیک ها برای درمان زخم ها مورد استفاده قرار می گیرد اما استفاده از لاروها به مراتب مفیدتر است. این شیوه که یک زمانی به طور کامل متوقف شده بود یک بار دیگر در دستور کار پزشکان قرار گرفته و آمار خوبی از درمان زخم ها توسط لاروها ارائه شده است.