تاریخچه المپیک و اطلاعاتی جالب در باره آن

به اعتقاد باستان شناسان و تاریخ نویسان، تاریخچه بازهای المپیک به یونان باستان بر می گردد. به طوری که در ابتدا بیشتر ورزش ها جنبه مذهبی داشتند همانند مراسم بزرگداشت و احترام به زئوس( خدای خدایان یونان) که از سال ۷۶۶ قبل از تولد عیسی مسیح(ع) شروع شده است. با اطلس پلاس درباره این مطلب بیشتر بدانید.

این مراسم بزرگداشت که اولین دوره بازی های المپیک گفته می شود توسط افیتوس با هدف صلح در محلی به نام المپیا ( صحن مخصوص زئوس ) برگزار شد. شرکت کنندگان بازی های المپیک در یونان باستان بیشتر مردانی بودند که هم زمان کافی و هم ثروت زیادی داشتند تا به تمرین بپردازند.

این شرکت کنندگان در رشته هایی چون کشتی، اسب سواری، دویدن با اسلحه، مشت زنی، ارابه رانی با هم به رقابت می پرداختند. قهرمانانی که پیروز میدان بودند تاجی متشکل از برگ های زیتون را روی سر قرار می دادند و اجازه قراردادن مجسمه خود را در محل المپیا داشتند. این مسابقات هر چهار سال یک بار برگزار می شد.

در یونان باستان کسب عنوان قهرمانی تنها جایزه شرکت کنندگان بازی های المپیک  بود و بدست آوردن این عنوان برای آن ها بسیار مهم و حیاتی بود بطوری که  به خاطر آن گاهی جان خود را از دست می دادند.

بنا به فرمان پادشاه رم تئودوسیوس، بازهای المپیک در سال ۳۹۴ میلادی( بعد از تولد مسیح(ع) ) متوقف شد اما این پایان تاریخچه المپیک نبود بلکه در سال ۱۸۹۶ میلادی دوره جدیدی از این مسابقات به نام المپیک نوین، آغاز شد.

از سال ۳۹۴ میلادی تا ۱۸۹۶ که بازی ها ممنوع اعلام شد وهمچنین در طی یک زلزله محل المپیا کاملا از بین رفت، این مسابقات به مرور زمان فراموش شدند. شخصی به نام کورتیوس که یک باستان شناس آلمانی بود با کاوش محل تخریب شده المپیا به آثار مهمی دست یافت و به فکر احیا و برگزاری دوباره این بازی های شد. در نهایت با همکاری و کمک دولت یونان و فرانسه و فردی دانشمند و انسان دوست به نام پی یر بارون دوکوبرتن که فرانسوی بود همایشی در پاریس سال ۱۸۸۹ تشکیل دادند که در آن اساس بازی های المپیک نوین را بنا کردند.

کویرتن بعد از آنکه  مورد حمایت دولت فرانسه قرار گرفت، برنامه ها و آئین نامه های جامع و کاملی را در مورد المپیک به اتحادیه ورزش پاریس فرستاد و از طرف دولت به ریاست اتحادیه منصوب شد و به کشورهای اروپایی برای جلب اعتماد و پشتبانی آنان سفرکرد.

با احیا و برگزاری دوباره بازی های المپیک دوران جدیدی در تاریخچه آن رقم خورد. تا دهه هفتاد قرن بیستم میلادی فقط ورزشکاران غیر حرفه ای حق شرکت داشتند اما در دهه هشتاد این قانون برداشته شد و ورزشکاران حرفه ای هم حق شرکت پیدا کردند. با گذشت سال های زیادی از احیای المپیک، امروزه  یکی از بزرگترین و مشهورترین رویداد های ورزشی بشمار می آید.

کنگره المپیک در سال ۱۸۹۶ تشکیل شد و قرار بر این شد که  کمیته بین المللی به برگزاری و اجرای برنامه های آن نظارت داشته باشد و بازی های المپیک هر ۴ سال یکبار در یکی از کشورهای بزرگ برگزار شود. اولین بازی های المپیک نیز در سال ۱۸۹۶ در آتن برگزار شد.

کمیته بین المللی المپیک یک مرجع عالی و نهاد بین المللی برای نهضت المپیک بشمار می آید. نهضت المپیک شامل فدراسیون بین المللی، کمیته برگزارکننده بازی ها، کمیته ملی، اتحادیه ملی، باشگاه های ورزشی و افراد عضو این باشگاه ها از جمله داوران، مربیان و همه عوامل دست اند کاران ورزشی می باشد.

باید گفت این کمیته یک کمیته خصوصی و غیر دولتی بین المللی است که فدراسیون سوئیس آن را به رسمیت شناخته است و این کمیته در لوزان است. تعداد اعضای آن حداکثر باید ۱۱۵ نفر باشد و وظیفه اصلی آن رهبری نهضت المپیک طبق منشور المپیک است که همه تصمیمات براساس آن گرفته و نهایی می شود.

مفهوم آتش در تاریخچه المپیک

روشن کردن مشعل آتش در المپیک در تاریخ به سال ۴۷۹ قبل از میلاد بر می گردد که شخصی از مبارزین در مبارزه پلانته به طور شگفت آوری جان سالم از میدان نبرد بیرون آورد و او این اتفاق را لطف و رحمت خدا دانست و در برابر زندگی دوباره برای شکرگزاری، آتش مقدس را از معبدی به نام آپولون با دو به مکان تولدش آورد. از این رو در هر بار برگزاری المپیک مشعل آتش زیر نظر کمیته بین المللی در ابتدای مراسم برافروخته می شود.

پرچم و شعار المپیک

پرچم المپیک یه پارچه سفید رنگ بدون حاشیه  که در وسط آن پنج حلقه که باهم ترکیب شده اند با پنچ رنگ در آن جای گرفته است. رنگ های حلقه ها به ترتیب از چپ به راست آبی، زرد، سیاه، سبز و قرمز می باشد. این پرچم  توسط پیرلوکوبرتن در سال ۱۹۱۴ به کنگره پاریس ارائه شد. حلقه های روی پرچم نماد و مظهر متحد بودن پنج قاره کره زمین و اجتماع قهرمانان آن ها در یک جا و در بازی های المپیک است. یکی از آرمان های کوبرتن رعایت اصول دوستی در مسابقات به طورصادقانه و برابر بود. این پرچم برای نخستین بار در سال ۱۹۲۰ در بازی های المپیک به اهتزاز درآمد.

اغلب در پایین پرچم های المپیک سه کلمه سیتیوس، آلیتیوس، فاریتیوس نوشته می شوند که معنی این کلمه به ترتیب سریعتر، بالاتر و قویتر می باشد.

اهداف بازی های المپیک

هدف اصلی در بازی های المپیک پیروزی نیست بلکه اساس آن فقط خوب مبارزه کردن وخوب شرکت کردن است. همه ورزشکاران برای رسیدن به هدف سریعتر، قویتر و بالاتر باید بدون هیچ تعصبی به ملیت، مذهب ونژاد باهم نبرد کنند و و شعار و هدف اصلی کوبرتن که در صفا و صمیمیت زندگی کردن و در صفا نبرد کردن و به نیرو و توان خود آسیب نرساندن را در دستور کارخود قرار دهند. هر فردی که با احترام با هم نوع خود برخورد کند به هدف اصلی المپیک رسیده است.

• به وجود آوردن دنیایی بهتر و صلح آمیزتر
• آموزش به نسل جوان برای نداشتن هیچ تعصب و تبعیض نژادی که هدف اصلی المپیک نیز همین است از طریق ورزش
• نشر اصول المپیک در تمام دنیا و ایجاد حسن نیت در همه کشور ها