شکارچیان در دام شکار
عدم توجه‌ی کشورهای تاثیرگذار به اراده مردم و واقعیت‌های افغانستان و هر گونه حمایت از یک‌جانبه‌گرایی، حکومت یک‌دست و حاکمیت اقلیت، برباددهنده منافع آنها و به معنای بی‌ثباتی منطقه است.
سرویس دیدگاه
تیغ در دست زنگی مست است!
به همان اندازه که روسیه و چین، در حاکمیت مثلا امن طالبان، بویی از امنیت را استشمام نکرده اند، بقیه همسایگان هم باید زنگ خطر را جدی بگیرند و به جای تبرئه طالبان، این واقعیت را جدی بگیرند که حملانی از این دست، فقط توسط شبکه های درون طالبان انجام میشود نه هیچ گروه دیگری
آیا مردم روحیه سلحشوری را از دست داده اند؟!
مردم افغانستان در گذشته بدون پشتوانه خارجی ها و با دست خالی و با سلاح سرد علیه شوروی جنگیدند و به پیروزی هم رسیدند، قطعا از عهده چند تروریسم طالب هم بر می آیند.
طالبان و امنیت مراکز دیپلماتیک؛ چرا نگرانیهای کشورها بیشتر شده است؟
وانگ یو، سفیر چین در کابل در دیدار با شیر محمد عباس استانکزی، معاون وزارت امور خارجه گروه طالبان، خواستار توجه به تأمین امنیت سفارت آن کشور شده است.
رابطه پشتونیسم با دنیای عرب
دنیای عرب- از قطر تا امارات- به جای تعامل با فارسی‌زبانان افغانستان برای پشتون‌ها لابی گری میکنند. در تازه‌ترین مورد، گفته میشود امارات کرزی و ملا یعقوب را با بسته‌های دلار رخصت کرده‌اند.
از مسیر اشتباه نتیجه‌ای درست به دست نمی‌آورید!
طالبانی که در مذاکره با امریکا در دوحه، یک گام از جهالت‌شان عقب ننشستند و در آن وقت «امارت اسلامی» را وارد توافق نامه دوحه کردند، در وضعیت موجود، هوس تغییر از آن گروه، خامی‌است
آیا ماه‌عسل حکمتیار و طالبان به پایان رسیده است؟
سخنان دیروز حکمتیار را می‌توان پایان همکاری و ماه‌عسل حزب اسلامی و طالبان دانست، حکمتیار اکنون از طالبان ناامید شده است و به همین دلیل از این گروه انتقاد می‌کند.
ادامه یارگیری درون‌گروهی بین طالبان
اکنون که معتصم آغاجان به کابل آورده شده است، تا جایی که با هدف آشتی او با شبکه حقانی صورت گرفته باشد، علیه شبکه حقانی در چارچوب پروسه یارگیری‌‌های درون‌گروهی بین طالبان انجام شده است.
ازشلاق شرعی تاشلاق سیاسی
گسترش روزافزون اعدام ها، تیر باران ها و همچنین شلاق زنی ها، نه اجرای شریعت اسلامی محسوب می شود بلکه به‌منظور گرفتن زهر چشم از مردم بی‌دفاع و باجگیری های مالی وسیاسی از جهان، انجام میشود.
کوتاه بین نباشید!
در این میان فرصت طلبانی که به زور طالبان رجز میخوانند، آنها که از همسایه و هم قریه گان خویش جاسوسی میکنند، آیا به فردای پسا طالبان فکر کرده اند؟