امام خمینی انقلابی را به پیروزی رساند که نظام برخاسته از دامن آن دارای سه رکن اساسی است که عبارتند از: ایدئولوژی، رهبری و مردم. پیوند ناگسستنی این سه رکن با یکدیگر ضامن سلامت، تداوم و استحکام نظام اسلامی است و خدشه وارد شدن به هریک از آنها این نظام را متزلزل می‌سازد.
دولت‌هایی که سنگ افتخار پیشگامی مناسبت‌های بزرگ تاریخی را به سینه می‌زنند، اتهام تاریخی را نیز بر دوش می‌کشند. کشورِ مُفتخر، کشورِ متهم نیز هست. روز جهانی سیاهان، نشانِ یک رخدادِ تراژیک است؛ تابلویِ ظلمی بزرگ که تا امروز با تبریک و تحنیت و افتخار لاپوشانی شده بود، ولی حالا این تابلوی ظلم به بدترین شیوه رونمایی میشود و با منسوخ شدنِ سنتِ دیرینه‌ی افتخارگری، افتخارگران به زیر کشیده می‌شوند.
طوری که دیده میشود تلاشهای توسط دولت در جریان است تا در قدم اول نجیب الله جلاد، رئیس مخوف و جنایتکار خاد را میخواهد احیا کنند.
درود خدا بر امام خمینی(ره)؛ شخصیتی که با رهبری خویش هویت از دست رفته امت اسلامی را احیاء نمود و پایه‌های بلوک شرق و غرب را به لرزه آورد و زمینه‌های افول قدرت‌های پوشالی را فراهم کرد!
جامعه ای هزاره، علاقه عجیبی به امام خمینی داشتند و دارند سالها بود که مرچع تقلید شان بود و شهید مزاری نیز خودش را جدایی از ذهن و جسم و جان مردم نمی دانست و این علاقه را نسبت به امام تا آخر حفظ کرد.
اسلام و برنامه آن تعلیم همراه با تذکیه تعهد همراه با تعبد توفیق در دنیا و آخرت و عاقبت به خیری است.
در روزهای اخیر دو غائله‌ی پوچ، برخی اذهان را به خود معطوف داشته است که این توجه و تمرکز، دلیلی جز حماقت و بلاهت ندارد.
نه سید بر هزاره برتری دارد نه هزاره بر سید؛ همه متشکل از پوست و گوشت و استخوان هستند و هیچ کسی را بر کسی فضیلتی نیست
در کشوری( امریکا) که بیست سال پیش سیمپسون ها، ظهور پدیده ای مانند ترامپ و تحولات منطقه و شیوع کرونا پیشگویی میشود ( همه وقایع طبق محاسبه اتفاق می افتد) هرج و مرج و اعتراضات جاری در آن چه معنایی می تواند داشته باشد؟
گاهی برخی حوادث در عین تلخی‌هایی که دارند، سخت عبرت آموز و افشاکننده اند و می‌رساند که برخی انسان‌ها و جریانهای ناپاک چگونه مزورانه در حق تاریخ، فرهنگ، پیشگامان و ارزشهای یک مردم ظلم می‌نمایند.