سرویس دیدگاه

رویارویی مسکو و انقره در بحران قره باغ

سایه بازیگران خارجی بر تنش فعلی در قره‌باغ بسیار سنگین‌تر از آن است که باکو بتواند با اتکا به هزینه سنگین نظامی‌اش اوضاع را در آنجا به نفع خود تغییر دهد.

افغانستان

دو لبه قیچی تمامت‌خواهی

مطالعه تاریخی زبان فارسی به روشنی نشان می‌دهد که افغانستان امروز و خراسان دیروز گهواره و خاستگاه زبان فارسی است. فارسی از بلخ، طخارستان و غزنی و هرات به سمت غرب گسترش یافته است. این‌ را دانشمندان ایرانی مانند دهخدا در دانشنامه و خانلری در تاریخ زبان فارسی خود بیان کرده‌اند.

خودترقانی در شهر زبان

حس سرطانی و حال بدخیمِ پشتوگرایان متعصب قابل درک است. چون با این‌که پشتون‌ها قدرت سیاسی را در دست دارند یا حداقل داعیه‌ی آن را دارند اما هچنان وضع فرهنگی تأسف‌برانگیزی دارند و به همین خاطر، آینده به نفع‌شان نیست.

زبان من فارسی است!

تفاوت لهجه از مختصات هر زبان است؛ همین تفاوت گویش که میان فارسی کابل و تهران است میان پشتوی خوست و قندهار هم هست؛ پس آیا منطقی هست که این دو تا را دو زبان جدا ازهم بخوانیم؟

برخورد سیاسی با زبان مردم

دولت افغانستان در تازه ترین حرکت موزیانه و در راستای هویت‌‌زدایی، زبان فارسی‌را درفرم پرسش‌نامه‌ی شناس‌نامه‌های برقی، در زمره زبانهای خارجی درج کرده‌است.

گزینه “حذف”، آب در هاون کوبیدن است!

عقل سلیم حکم می‌کند که استفاده از گزینه‌های ناکارآمد و ناشدنی، از جمله گزینه “حذف” را با هر عنوان و پوشش کنار گذاشته و گام درمسیری بگذاریم که امروزه ملت‌های مترقی توانسته اند آن را پیروزمندانه طی نموده و از موهبت های زندگی باهمی و آرامش بخش و مرفه برخوردار شده اند.

افغانستان

آزمون تاریخی برای حاکمان کشور

در مذاکرات صلح، طالبان خواستار محوریت مذهب حنفی و کنار گذاشتن مذهب تشیع شده است. اما جالب‌تر از آن، سکوت مقامات حکومتی دربرابر این خواست طالبان است. در این مدت، هیچ واکنشی از سوی اشرف غنی، حامد کرزی، دکتر عبدالله و دیگران نشان داده نشده است.