دزدی؛ از شکم خالی تا زندگی خالی
امروزه مردم گرسنه تر از گذشته نیستند، بلکه مرفه تراند. اما آنچه شهر کابل را به جولانگاه دزدان و تبهکاران تبدیل کرده، فروپاشی ارزش های سنتی و تهی شدن زندگی از معنا است.
سرویس دیدگاه
حکمتیار، ناکام ترین رهبر سیاسی
حکمتیار را اگر ناکام‌ترین رهبر سیاسی توصیف کنم حرفی به گزاف نگفته ام. او هیچ‌گاه نخواست فاصله‌ی بین روئیاهای خود و واقعیت‌ها را کم کند.
توجیه کشتار مردم توسط طالبان
در کجای شریعت ذکر شده که شما مردم عادی، ملکی، غریب کار و بیچاره را که نه سیاست می فهمند و نه از بند و بست های پیش و پشت پرده خبر دارند و فقط به دنبال یک لقمه نان حلال اند، بکشید و آن ها را متهم به همدستی با خارجی ها بکنید؟
مرحوم استاد عرفانی؛ شخصیت جهادی و فرهنگی
مرحوم استاد عرفانی که کتابخانه و مراکز فرهنگی تاسیس کرد و کتابها نوشت و به نسبت عشق و علاقه ای که نسبت به معنویات داشت، نامش ماندگار تاریخ شد.
آسمان را حق بود گر خون ببارد بر زمین
انفجار مهیب دیروز دل هر انسانی را به درد می‌آورد. جنایتی که بیش از بیست راه‌گذر و دکان‌دار و زن و کودک را به کام مرگ برد و نزدیک به صد نفر را مجروح کرد.
انفجار غور نشان از چه دارد؟
ماشین جنگى طالبان از بدنه سیاسى این گروه فاصله گرفته و وقعى بر تعهدات دفتر قطر مبنى بر منع حملات بر بزرگ شهرها نمى گذارد.
اعتماد اشتباهی به آمریکا
نیرو های امریکایی که ظاهراً در حال رفتن از افغانستان هستند پایگاه ها و تعمیراتی را که در افغانستان ساخته اند با در نظرداشت اینکه با افغانستان قرار داد امنیتی امضا کرده اند و قرار داد امنیتی دارند، با آنهم پایگاه ها و وسایط خود را تخریب میکنند و باقی وسایط جنگی که خیلی مهم و کارا است آنها را به پاکستانی ها تسلیم میکنند.
مدارا و زندگی
حکومت ها، خانواده ها و نخبگان جامعه باید ترویج مدارا را فراموش نکنند تا جهانی را شاهد باشیم که پر از مدارا و همزیستی سالم باشد و خبری از جنگ و جدال و اسلحه و انسان کشی در میان نباشد.
انتخاب میان بد و بدتر
حقیقت این است که تودۀ مردم افغانستان هیچ انگیزه و تمایل باطنی و حقیقی در جهت حمایت از نظام جمهوری کنونی ندارند؛ اما صرفاً از بابِ دفع افسد به فاسد و انتخاب میان بد و بدتر، ناگزیرند از بد و فاسد (جمهوریت) حمایت کنند؛ تا از شرّ افسد و بدتر (امارت طالبانی) در امان بمانند.
غروبِ آفتابِ رحمت و رأفت
حکومت ده ساله‌ی پیامبر اسلام تنها نظام حکومتی در تاریخ بشر بود که «زندان» و محبس نداشت و هیچ بشری را به «حبس» محکوم نکرد؛ زیرا او برای نجات و رستگاری بشر آمده بود؛ نه برای حبس و زجر او.