سرویس دیدگاه

ملت همیشه جارچی!

آری؛ یاد بگیرید جار نزنید، امنیت نسل شما در سکوت تان است.هرچه شما قوی تر شوید و رشد و بالندگی فکری در بین نوجوانان، جوانان و مردم افزایش بیابد و صفحات رسانه های دنیا را با تصویر موفقیت های تان پر کنید؛ برخی احساس خطر می کنند، حس ناامنی از اینکه نسل شما قدرت را بگیرد، بند بند وجودشان را می لرزاند و برای همین هر روز برایتان نقشه سفره خون را ترسیم می کنند.

حکمتیار

طرح یک مهره سوخته

طرح حکومت موقت از سوی حکمت‌یار در راستای تحت‌الشعاع قرار دادن جمهوریت‌طلبی ملت افغانستان درانداخته‌ می‌شود آن هم دقیقا پس از بازگشت از پیش پاکستانی‌ها!

طالبان

فرمول ده به‌جای یک

طالبان، هرگز تن به مصالحه نمی‌دهند و هرگز دست از خشونت نمی‌کشند، مگر به این نتیجه برسند که اگر یک ضربه بزنند، ده ضربه خواهند خورد.

جنگ،جنگ اتمر و صالح است نه مبارزه با دانش

میتوان این گونه گفت که فاجعه روز گذشته کابل، یک رویداد تروریستی وحشتناک برای تسویه حساب‌های داخلی در حکومت است که مدنی ترین مردم کشور ‌و در عین حال در حاشیه ترین مردم این سرزمین در قدرت سیاسی و نظامی را هدف قرار داده است.

این مردم تاوان چه چیز را می‌پردازند؟

رقابت‌های ناسالم و اختلافات دکان داران خودی درد آورتر از همه چیز است و این مردم بیش از تاوان نگاه قبیلوی حکام جور، تاوان اختلافات سران قدرت و ثروت خودی را می‌پردازند که به خاطر کش و فش و خاریدن جیب، همه را به خاک سیاه نشانده‌اند.

سرور دانش

فریادِ یک قربانی‌

اینجانب نیز به حیث یک شاگرد و ارادتمند، از میان میلیون‌ها انسانِ قربانی و معترضِ هزاره، خطاب به استاد دانش (نمایندۀ رسمی هزاره‌ها در حاکمیت) می‌گویم: حضرت استاد! اگر کاری و راه‌حلی و تدبیری در توان تان نیست، پایین آمدن و استعفا کردن حتماً در توان تان هست!

تفکر طالب و داعش از آبشخور واحدی تغذیه می‌کند

سخن‌گوی طالبان حمله به آموزش‌گاه کوثر را بی‌ربط به این گروه خوانده است. از او پرسیدنی است که فرض کنیم فاجعه‌ی کوثر دانش کار شما نباشد، در غور و ننگرهار اما عابران بی‌گناه را مگر نکشتید؟ چه فرقی است بین خون کودکان برچی و اطفال و زنان فیروزکوه؟