
وظایف حداقلی نظام
ما را در آموزشگاهها کشتند، در محافل شادی و عروسی کشتند، در باشگاه ورزشی کشتند، در مساجد و تکایا کشتند، در خیابان ها و در همایش های مدنی کشتند. ما را به جرم بودن کشتند.
ما را در آموزشگاهها کشتند، در محافل شادی و عروسی کشتند، در باشگاه ورزشی کشتند، در مساجد و تکایا کشتند، در خیابان ها و در همایش های مدنی کشتند. ما را به جرم بودن کشتند.
این عنوان کتابی است که توسط کنستانتین ویرژیل گیور کیو دهه ها پیش نگاشته شد و ذبیح الله منصوری آن را ترجمه کرد. ترجمه این کتاب مورد توجه بسیار قرار گرفت. بعضی ها ستودند و برخی ها نقدهایی برآن وارد کردند و شماری نیز به تکفیر و بطلان آن نظر دادند.
برخی از جوالیهای رسانهای و سربازان سایبری امریکا و غرب در انتقاد از تظاهرات امروز علیه فرانسه در کابل، نوشتهاند: اینها چرا علیه طالب و داعش و القاعده تظاهرات نمیکنند؛ ولی علیه فرانسه اعتراض میکنند!
نسبت اخلاقی ما بیشتر شبیه رفتار دشمنان محمد ص است نه شخص محمد؛ این دشمنان پیامبر بودند که صلح نمی کردند، رفتار خشن داشتند و تعهدها می شکستند و قتال می کردند.
جوامع مسلمان بریدن سر معلم فرانسوی توسط یک تندرو را تایید نمی کند اما اهانت وقیحانه و رسمی امانوئل ماکرون به ساحت مقدس پیامبر اسلام”ص” و بلند شدن چنین ادعایی از کشوری مانند فرانسه در شرایط کنونی حاکم بر دنیا، بیانگر نوعی فرار رو به جلو و تایید ابرگفتمان تقابل تمدن هاست که ساخته و پرداخته خود آنها( اندیشکده ها و شوراهای سیاست خارجی غرب) می باشد و در قلمرو اقدامات راهبردی قرار میگیرد.
طالبان گروه تمامتخواه، سرسخت و بدون انعطاف است. با پیشرفتهای سیاسی و نظامی که در چند سال اخیر به خصوص پس از امضای توافقنامه با ایالات متحده امریکا داشته اکنون به کمتر از سقوط حکومت و به دست آوردن قدرت کامل با زور شمشیر راضی نمیشود.
اظهارات مکرون رئیس جمهور فرانسه در حمایت از نشر کاریکاتورهای توهینآمیز به ساحت پیامبر اسلام، پیش از آنکه مبتنی بر منطق و عقلانیت و احترام به ارزشهای دیگران باشد، ناشی از خشم و هراس اوست.
همه آگاهان و دلسوزان کشور تنها نسخهای که اکنون پیشنهاد میکنند، احیای مبارزات مدنی برای تحقق خواست اکثریتی است که همیشه تحت شکنجه نگه داشته شده است.
افغانستان از هنگام تاسیس همواره با مشکل عمده ملت سازی روبه رو بوده است و همچنان پس از گذشت بیش از یک سده از استقلال خود نتوانسته است با کنار هم قرار دادن اقوام مختلف، دولت مقتدری در پایتخت مستقر کند.
اختلاف و نزاع، پیامدش برباد رفتن قدرت، عظمت و اقتدار یک مردم و جامعه است و در نهایت، محرومیت از سرمایههای انسانی!