
ما تاوان کشورهای امن را میپردازیم
ما تاوان کشورهای امن را میپردازیم که در یک بازی پیچیده ی سیاسی در پی خلق تعلیق در داستان ماهی گیری و منافع سیاسی خویش در جغرافیای افغانستان هست.
ما تاوان کشورهای امن را میپردازیم که در یک بازی پیچیده ی سیاسی در پی خلق تعلیق در داستان ماهی گیری و منافع سیاسی خویش در جغرافیای افغانستان هست.
تمام افغانستان را همچون کابل فرض نکنید. هرچند که در همین کابل هم تفکر طالبانی موج می زند. اما این روحیه و تفکر در ولایات بیشتر از کابل است.
حقیقت این است که طالب نیروی غیر وابسته و دارای اراده مستقل نیست. ازین رو صلح با طالب به مراتب زیان بار تر از جنگ با اوست.
اگر از دیدگاه ارگ ریاست جمهوری، همه خونها با ارزش بودند و از خون شهروندانش استفاده ابزاری نمیکرد، شاید اکنون شاهد فاجعه دیروز دانشگاه کابل نبودیم. سخن پایانی این که خون همه مردم افغانستان رنگین است اما دولت از عینک سیاسی، بعضی خونها را کمرنگ و بعضی خونها را پررنگ میبیند. مسئله این است.
پرسش های که همیشه لاینحل مانده این است که چرا مهره های اصلی حکومت هیچ وقت عوض نشدند و نمی شوند؟ اگر فردی مثل استانکزی با انتقادات بسیار وسیعی روبرو میشه بعد سالها از امنیت ملی برطرف، اما ده وظیفه ای دیگری در وزارت دفاع و امنیت به دوشش انداخته می شود؟
محکوم کردن فاجعه و تاسف خوردن و شمع روشن کردن، دردی را دوا نمیکند. باید به حال حکومت وابسته ای که توان و اراده تامین امنیت را ندارد و خون انسانها در آن به اندازه منافع عده ای قلیل نمی ارزد، فکری کرد.
جنایتکاران با ذهن مسخ شده، با خاطر آسوده، برخوردار از حمایت های مالی و امکاناتی قدرت های بزرگ مدعی دموکراسی و قدرت های منطقه ای، و در هماهنگی با عناصر داخلی یا ستون پنجم برای اجرای یک پروژه یا بسترسازی سیاسی و اقتصادی می آیند جنایت می کنند، زمین تشنه را از خون سیراب می کنند، جان انسان های بیگناه را می ستانند، خانواده ها را داغدار می سازند، آرزوها را میمرانند، ناامیدی را تقویت می کنند، و….
مردم افغانستان بى پناه هستند. یک درصد تروریست و یک درصد دزد، سرنوشت ٩٨ درصد دیگر را با حمایت و اشاره قلدران جهانى و منطقه اى به گروگان گرفته اند.
حمله تروریستان بر دانشگاه کابل، مرکز آموزشی کوثر تمام مرزهای خوش بینی و مصلحت را فرو ریخت و آخرین کورسوهای امید به صلح را خاموش کرد.
اگر در آن زمان اداره کرزی، پرونده عاشورای ۱۳۹۰خورشیدی را با جدیت پیگیری میکرد، امروز ما شاهد دهها حمله دیگر از جمله حادثه امروز دانشگاه کابل نبودیم.