عربستان در دوره جنگ سرد برای امریکا دارای سه اهمیت بود. اهمیت سیاسی به منظور پشتوانه پروژه اسلامگرایی و پشتیبانی از اخوان المسلمین در برابر پروژه چپ عربی، اهمیت اقتصادی بدلیل مزیت نفت که اوجش در پروژه پترودلار دهه ۱۹۷۰ بود و نهایتاً اهمیت امنیتی که نمود آن در پروژه کلوب سافاری بود که قرار بود دستگاههای امنیتی چند کشور از جمله ساواک ایران و استخبارات عربستان ذیل کلوب سافاری خلأ سیا در منطقه را پس از رسوایی واترگیت جبران کنند.
روسیه به دلیل برتری‌های نظامی و سیاسی در آسیا و شرق اروپا، قدرت مهمی به شمار میرود. در ابعاد دیپلماتیک، روسیه در روند توسعه نفوذ منطقه‌ای‌اش در دو پرونده یعنی بلاروس و قره‌باغ تلاش نمود تا ضمن حفظ متحدانش به آن‌ها گوشزد کند که چشم دوختن به غرب حاصلی برای آنان در پی نخواهد داشت.
ظاهراً با به تعویق افتادن خروج سربازان امریکایى از ماه مى به سپتامبر، مخالفت ارگ با رهایى زندانیان طالب و ادعاى عدم اشتراک طالبان در هیچ نشستى قبل از خروج نیروهاى خارجى از افغانستان، گمانه زنى ها بر این است که جو تفاهم بهم ریخته و اوضاع رو به تیره گى به پیش میرود.
ر دیپلماسی علاوه بر سخن، بسیاری از چیزهای دیگر حامل پیام هستند. نحوه نشستن، برخواستن، راه رفتن، دست دادن، محل ملاقات، زمان ملاقات، مدت ملاقات، و… همه حامل پیام است.
گفتگوی چندی پیش مقام‌های حزب‌الله لبنان با روسیه درباره بحران سوریه، رابطه مسکو با حشد شعبی درباره مسائل امنیتی عراق و مذاکره با انصارالله برای پایان جنگ یمن از ابعاد این روابط است که این یادداشت به صورت فشرده به آن پرداخته است.
بر پایه‌ای آنچه گفته شد، هر گردی الزاماً گردو نیست! هر بغاوت و شرارتی حتماً مقاومت مشروع و ممدوح نیست! هر کس که تفنگی به شانه و دستمال چریکی به گردن آویخت، الزاماً از جان و مال و عزت و ناموس مردم دفاع نمی‌کند؛ بلکه چه بسا جان و مال و امنیت و عزت و معیشت مردم را در معرض تاراج قرار دهد.
این سه شخص آمریکا و کشورهای هم پیمانش را فریب دادند و هم مردم افغانستان را تا اینک که به آرزوهایشان نزدیک شده اند و آن حاکمیت طالبان و خروج قوتهای آمریکایی است.
طالبان همان گروه وحشی است که زنان را در ورزشگاه غازی کابل تیرباران می‌کرد و اگر امروز نیز قدرت را تصاحب کند، دوباره ورزشگاه غازی را مسلخ زنان خواهد ساخت.
حالا امریکایی ها از پاکستان التماس می کنند و کردند که در بیرون شدن از افغانستان به ما کمک کنید. و پاکستانی ها نیز این کار را کردند.
تحولات سیاست خارجی پکن در سال ۱۳۹۹ نشان می‌دهد جمهوری خلق چین از سیاست خارجی «اول آمریکا»ی ترامپ و افتراق در جبهه دولت‌های غربی برای توسعه نفوذش در جهان و هم‌چنین ارتقای سطح نفوذش از حوزه اقتصادی به سیاسی و دیپلماتیک استفاده کرده است.