انسان های اولیه و هرآنچه باید درمورد آنها بدانید!

نگاه گذرا به تاریخ زندگی و سیر تکاملی انسان های اولیه چنان نکات جالبی را به ما می آموزد که ممکن است حتی فکرش را هم نمی کردیم. اینکه بدانیم انسان های هنرمند، تیزهوش و ماهری که امروزه توانسته با توانایی خود در خلق تکنولوژی های فراوان دنیا را تسخیر کند  از همان انسان های اولیه با جثه و شکل جمجمه متفاوت تکامل یافته اند، بدون شک ما را وادار به تعجب می کند.

از انسان های اولیه تا انسان های امروزی

همان طور که می  دانید اجداد اولیه آدم ها به گروه های مختلفی تقسیم می شدند؛ برخی از این گونه ها به دلایل مختلف از جمله شرایط آب و هوایی بد، کمبود غذا و بیماری های گوناگون از بین رفتند اما دسته هایی دیگر که در برابر این عوامل مقاومت کردند توانستند تکامل یابند و به انسان های امروزی بدل شوند.

بر اساس فرضیه های علمی موجود، اجداد انسان امروزی حدود ۴ میلیون سال پیش سیر تکاملی خود را آغاز کردند: اجداد انسان های امروزی که همان میمون های انسان نما بودند میلیون ها سال پیش به دسته های مختلف تقسیم شدند، عده ای در آفریقا ماندند و گروه های دیگر به آسیا و اروپا و استرالیا مهاجرت کردند. گروهی که در آفریقا ماننند همانند دسته های مهاجر دیگر روند تکاملی خود را سپری کرده به انسانهای  امروزی بدل گشتند و مهاجرت به نقاط مختلف دنیا را ادامه دادند.

تغییر شکل انسان های اولیه

همان طور که گفته شد روند تکامل بشر نخستین به انسان های امروزی میلیون ها سال پیش از آفریقا شروع شد. در مسیر تکامل، چهره فیزیکی انسان های اولیه دچار برخی تغییرات شد. براساس یافته های علمی دانشمندان باستان شناس که پس از مطالعه  اسکلت های باقی مانده از عصر انسان نخستین به دست آمده، انسان های امروز در مقایسه با انسان های اولیه جمجمه بزرگتری دارند و به دلیل برنامه غذایی متفاوت، فک و دندان های انسان ها در روند تکامل کوچکتر شد و به شکل امروزی درآمد. انسان های اولیه اما مغز بزرگتری داشتند.

براساس برخی شواهد علمی، انسان امروزی شکل تکامل یافته انسان اولیه نوع “نئاندرتالها” می باشد؛ این گونه انسان اولیه همانند انسان امروزی راه می رفت، ابزارهای سنگی و نیزه چوبی می ساخت و مردگان خود را دفن می نمود.

نئاندرتالها هیکلی کوتاه اما نیرومند داشت و اندازه مغزش در مقایسه با انسان امروزی بسیار بزرگ تر بود.

فرضیه “خروج از آفریفا”

در مورد سیر تکامل انسان های اولیه و تبدیل شدن به انسان های امروزی فرضیه های گوناگونی از سوی دانشمندان باستان شناس مطرح شده است. فرضیه رایج در این مورد و البته تازه ترین آنها فرضیه “خروج از آفریقا” نام دارد. بر اساس این دیدگاه تکامل انسان اولیه در حدود ۵۰ تا ۱۰۰ هزار سال پیش از آفریقا شروع شد و به مرور زمان مهاجرت ها به آسیا و اروپا آغاز گشت. انسان های اولیه در آسیا جایگزین انسان های راست قامت و در اروپا جایگزین انسان نئاندرتال شدند.

تسخیر قاره ها بدست انسان های اولیه

همان طور که گقته شد در مورد اینکه انسان های اولیه که به نوعی اجداد انسان امروزی به حساب می آیند، چه زمانی پا به عرصه حیات گذاشته اند نظریه دقیقی که تاریخ شفافی را ارائه کند، وجود ندارد. این درست که بر اساس برخی نظریه ها خاستگاه تکامل انسان قاره آفریقا بوده است اما درباره اینکه کدام گونه از آنها توانستند از بلاهای طبعی و دیگر عوامل مرگ بار نجات یابند و راه مهاجرت به قاره های دیگر را در پیش بگیرند اطلاعات موثقی در دست نیست. یک نظریه غالب می گوید انسان اولیه “هموساینس”(انسان هوشمند) که نیاکان انسان امروزی قلمداد می شود نزدیک به شصت هزار سال پیش برای پیدا کردن خوراک و شکار بهتر راه مهاجرت به قاره های دیگر از جمله آسیا و اروپا و آمریکا را در پیش گرفتند.

ورود به آسیا

در مورد مهاجرت انسان های ابتدایی به قاره آسیا و مسیری که آنها برای این کار استفاده کردند دو نظریه وجود دارد. براساس نظریه اول، نیاکان بشر امروزی از شبه جزیره سینا وارد قاره آسیا شده اند. نظریه دوم اما تنگه باب المندب(فاصله قاره آفریقا تا شبه جزیره عربستان) را مسیر ورود  انسان های اولیه به قاره آسیا می داند. در آن زمان که عصر یخبندان نامیده می شود آب اقیانوس ها در بخچال های قطبی گیر می ماند و سطح آب ها بسیار پایین تر از امروز بود و فاصله قاره آفریقا و آسیا در تنگه باب المندب به کمترین میزان خود می رسید.  

در قاره آسیا، انسان گونه هموساینسی جای نژاد انسان های راست قامت را گرفتند. این انسان ها از طریق آسیای میانه وارد چین شدند. آزمایش های دی ان ای انجام شده بر روی ۱۲ هزار چینی نشان می دهد که آنها ژن انسان هموساینسی دارند.

ورود به قاره امریکا

براساس شواهد موجود، انسان های اولیه نوع هموساینس از طریق تنگه برینگ به قاره امریکا وارد شده اند. این تنگه سیبری در آسیا را از الاسکا در قاره امریکا جدا می سازد. در آن زمان به دلیل عصر یخبندان، سطح اقیانوس یخ بسته و دو خشکی به هم متصل شده بود. شکارچیان ساکن سیبری با استفاده از مسیر ایجاد شده راهی آلاسکا شدند و در ادامه به نقاط مختلف قاره آمریکا پراکنده شدند. شواهد زیادی این فرضیه را تأیید می کند؛ یکی از این شواهد شباهت جمجمه و آرواره ساکنان ۳۰ هزار سال پیش آمریکای شمالی به مردمان هم عصر آنها در سیبری و شمال چین می باشد.

ورود به قاره اروپا

نخستین انسان ها در ادامه سیر مهاجرت خود برای پیدا کردن غذا و شکار راهی اروپا شدند. براساس شواهد انسان های اولیه از خاورمیانه و آسیای میانه اروپا را تسخیر کردند. این مهاجرت در حدود ۴۵۰۰ سال پیش شکل گرفت و روند تکامل انسان هموساینسی در اروپا طی ۱۵۰۰ سال صورت گرفت.

اینک که با ما در این همراه شدید، نکات جالبی در مورد اجداد انسان ها امروزی به دست آوردید. بسیاری از گونه های انسان اولیه به دلیل تنبلی و عدم توانایی در تطبیق با  محیط زندگی در طول تاریخ از بین رفتند اما انسان نوع هموساینسی که به انسان هوشمند معروف است توانست از بلاها جان سالم به در ببرد و به انسان امروزی تبدیل شود.