اسماءالحسنی یا نام های نیکوی خداوند + فضیلت و خواص آن

اسماءالحسنی بدون شک شما را یاد تواشیح مشهوری می اندازد که در ماه مبارک رمضان و لحظاتی قبل از افطار از شبکه های تلویزیونی جمهوری اسلامی ایران پخش می شود. شنیدن این نام های نیکوی خداوند در این تواشیح آنقدر زیباست که انسان را لحظاتی از دنیا و تعلقات دنیا می کند و با خود به اوج آسمان ها می برد.

بدون شک هر بنده ای که خداوند را با این نام های زیبا و معنا دار صدا بزند، خداوند بزرگ حرف و سخن او را می شنود و به ندایش لبیک می گوید.

هر کسی که داستان معروف مناجات چوپان با خدا را شنیده باشد، به خوبی می داند که خداوند بزرگ “درون ما را می نگرد و حال را نه اینکه برون را بنگرد و قال را!”

نام های نیکوی خداوندا

قبل از اینکه به توضیح در مورد نام های نیکوی خداوند که همان ا سماء الحسنی می باشد بپردازم توجه شما رابه یک سئوال که یکی از شاگردان در کلاس زبان انگلیسی از من پرسید جلب می کنم. شاگرد پرسید: استاد تفاوت دو کلمه : God و Allah که در انگلیسی برای خداوند به کار گرفته می شود چیست؟ جوابی تقریبا قانع کنده به این زبان آموز کاوش گر که همشه با سوالات خود کلاس را به هیجان وادار می کرد دادم. به او گفتم کلمه الله مخصوص ذات خداوند است اما کلمه رب یا خدا می تواند در موارد دیگری چون “خدای دریا” چیزی که یونانی ها به آن اعتقاد داشتند یا “الهه عشق” باز هم در فرهنگ یونانی به کار روند.

نام های نیکوی خداوند که به اسماءالحسنا معروف ند در حقیقت همان نام هایی هستند که در اسلام برای کلمه الله استفاده شده اند. تعداد این نام ها که بیشترشان در قرآن کریم نیز آمده است ۹۹ نام گفته شده است. برخی دیگر اما تعداد نام های نیکوی خداوند را بیشتر از این تعداد می دانند.

نام های نیکوی خداوند که در قرآن آمده بیش از ۲۰۰ نام‌ می باشد که از این میان ۹۹ اسم به اسماءالحسنی مشهور است.

نام های مختص ذات خداوند

اگر به اسماءالحسنی از دریچه علومی مانند علم تفسیر، کلام و عرفان نگاه کنیم، در می یابیم که برخی از نام ها به ذات خداوند، برخی دیگر به صفت و تعدادی دیگر به تقدیش ذات خداوند اشاره دارند. برای مثال: عالم به ذات خداوند، خالق به صفت فاعلی خداوند و قدوس به تمجید از ذات خدا دلالت دارند.

اسم هایی که به نوعی به کمی و کاستی اشاره می کنند هرگز به خدا نسبت داده نمی شوند.

تفاوت میان نام ها وصفات خداوند

نکته دیگری که در موضوع اسماء الحسنی باید به آن اشاره کرد تفاوت میان نام ها و صفات خداوند بزرگ می باشد: نام های خداوند با اسم فاعل، صفت مشبه یا صیغه مبالغه ساخته می شوند در حالیکه صفات خداوند ترکیب مصدری دارند.

اسماء الحسنی در دعای جوشن کبیر و دیدگاه فقهای شیعه

دانشمندان شیعه بر این باورند که اسماءالحسنی یا نام های نیکوی خداوند به گونه ای است که نمی توان چیزی به آنها اضافه کرد یا از چیزی از آنها کم نمود. قرآن کریم از صد و بیست و هفت نام خدا یاد کرده است؛ اما روایات معصومین علیهم‌السّلام نود و نه نام ذکر شده است.

در دعای جوشن کبیر هزار نام برای خداوند ذکر شده است اما شارحان دعا می گویند این هزار نام در اصل به همان نود و نه نام بر می گردد.

فضیلت و خواص اسماءالحسنی برای رفع گرفتاری ها

هر کدام از نام های موجود در لیست اسماءالحسنی معنای خاص خود را دارد که از فضیلت خاص برای رفع مشکلات و گرفتاری ها برخوردار می باشند. انسان موقع گرفتاری ها و مشکلات و بسته به نوع مشکلی که دارد با یکی از نام های نیکو خداوند را صدا زده جواب خود را می گیرد. مثلا وقتی می خواهد مشکلش حل شود می گوید: یاالله! زمانیکه شفای بیماران را می طلبد خداوند را با نام السلام می خواند. به همین ترتیب برای رحمت خداوند از نام الرحمان و مهربانی خدا از نام الرحیم استفاده می کند.

مثال هایی از اسماءالحسنی

آشنایی با اسماءالحسنی همراه با معانی آنها بدون شک به شما کمک زیادی می کند که خداوند بزرگ را با اسم پر معنای خودش صدا بزنید، همان نامی که مناسب نوع مشکل و درخواست شماست. اگر تمایل به این کار دارید سی دی تواشیح معروفی که در ماه رمضان قبل از افطار در تلویزیون پخش می شود را بخرید و با همان لحن تمرین کنید. این کار و خواندن نام های نیکوی خداوند بدون شک شما را به فضایی ملکوتی خواهد برد.

صدا بزنید:”الرحمن، الملک، القدوس، السلام،العالم المؤمن، المهیمن، الجبار”

مکثی کنید و دوباره بخوانید المتکبر، الخالق، المصور، الغفار، القهار، الرزاق”

اکنون که با اسماءالحسنی یا نام های نیک خداوند آشنا شدید به خوبی می دانید که هنگام گرفتاری ها و سختی ها کدام نام خداوند را فریاد بزنید تا ندای شما شنیده شود و حاجت شما رفع گردد. اگرچه همان طور که در داستان مناجات چوپان با خدا که حضرت موسی(ع) شنید خداوند بزرگ که ارحم الراحمین است تنها به قلب انسان ها توجه می کند نه به گفتار آنها اما خواندن خداوند با نام زیبا بدون شک تأثیر خاص خود را دارد. در این داستان چوپان با لحنی ساده به خداوند می گوید: تو کجایی تا شوم من چاکرت چاروقد دوزم کنم شانه سرت، ای فدای تو همه بزهای من! ای به یاد تو همه هی های من! حضرت موسی(ع) با شنیدن این نوع مکامله چوپان با خداوند بر چوپان خشم می گیرد که خاموش باشد و خداوند را با نام های زیباتر صدا بزند!

در ادامه به حضرت موسی(ع) وحی می شود که چرا بنده خدا را از خدایش جدا کرده است.

همان خدایی که به موسی گفت تو برای وصل کردن آمدی نه برای فصل کردن، همان خداوند آنقدر بزرگ است که همگی ما را دوست دارد!