از مهندس تا روزنامه‌رسان؛ قربانیان حمله انتحاری دهبوری کابل

حوالی ساعت ۶:۵۰ صبح بود که صدای مهیبی کابل را لرزاند. تمام کسانی که برای خرید مایحتاج روزانه در مغازه‌ای در شهرک امید سبز در غرب کابل تجمع کرده بودند، از مغازه بیرون دویدند و چشم‌ها را به هر طرف تیز کردند تا ببینند که انفجار کجا رخ داده است.
دود غلیظی از منطقه دهبوری در غرب شهر کابل به هوا برخاست. از مشتریان مغازه هر که تلفنی در دست داشت، سراغ دوستانش را گرفتند که در حوالی انفجار زندگی می‌کردند.
در کابل نگرانی از انفجار و انتحار به یکی از دغدغه‌های اصلی تبدیل شده و بعد از هر صدای انفجاری همه در اولین اقدام به دوستان و آشنایان شان زنگ می‌زنند. صبح روز دوشنبه، دوم اسد/مرداد نیز همه‌ افرادی که دور و برم بودند مشغول تماس با دوستانش شدند.
با این تماس‌ها بود که محل دقیق انفجار مشخص شد. انفجار نزدیکی موسسه آموزش عالی زاول در منطقه سر کاریز، درحوزه سوم امنیتی شهر کابل رخ داده‌ بود. امید میثم، سخنگوی معاون ریاست اجرائیه افغانستان نیز تایید کرد که خودرو مینی‌بس هدف قرار گرفته است.
یک خودرو بمب گذاری شده نوع تویوتا به یک مینی‌بس کارمندان وزارت معدن خودش را کوبیده بود. طالبان مسئولیت حمله را بعهده گرفتند و مدعی شدند که خودرو حامل کارمندان ریاست ۴۰ امنیت ملی افغانستان بوده که مسئولیت تحقیق از شورشیان را به عهده دارد.
کابل
جسد نجیبه به زادگاهش ولایت دایکندی منتقل شد
بزودی مشخص شد که اغلب کشته شدگان کارمندان وزارت معدن، مغازه‌داران و عابران بودند. براساس اعلامیه وزارت معدن افغانستان در حمله دیروز ۱۵ نفر از کارمندان این وزارت که اغلب شان تحصیلات عالی داشتند، کشته شدند.
عبدالقدر مطفی، سخنگوی وزارت معدن افغانستان گفت که از این تعداد دو نفر زن و بقیه مرد بودند. او افزود که همه قربانیان کارمندان فنی وزارت معدن افغانستان بودند.
فهرستی که در شبکه‌های اجتماعی همرسانی شده نشان می‌دهد که ۱۰ نفر از کارمندان وزارت معدن افغانستان مدرک کارشناسی، دو نفر کارشناسی ارشد(ماستری) و دو نفر دیگر نیز تحصیلات ابتدایی و دیپلم داشته‌اند.
در این فهرست، سه کارمند زخمی شده نیز دارای مدرک کارشناسی اعلام شدند.
وزارت بهداشت افغانستان شمار کشته شدگان این حادثه را ۳۱ نفر اعلام کرده و هویت تمام کشته شدگان تاهنوز اعلام نشده، فقط هویت شمار اندک آنان از طریق اقارب و کاربران شبکه‌های اجتماعی همرسانی شده‌است.
چه کسانی کشته شدند؟
فهرست کسانی که در این حادثه کشته شدند نشان می‌دهد که اغلب کشته‌شده‌ها افراد فقیرجامعه بودند که با تلاش و زحمت به دانشگاه رفته، شماری در خارج درس خوانده و برای اینکه دست خانواده شان را بگیرند به افغانستان برگشته بودند.
نجیبه از ژاپن کارشناسی ارشد خود را در رشته فن آوری معلوماتی گرفته بود
داستان زندگی همه آنها مشابه است. پسران و دختران جوان که نان آور خانواده‌شان بودند و برای فردایش آرزو و امیدهای بزرگی داشتند.
در این میان قصه زندگی دو نفر در شبکه‌های اجتماعی بیشتر همرسانی شد. نجیبه حسینی(بهار)، دختری که به تازگی از ژاپن مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته فن آوری معلوماتی گرفته بود.
به گفته برادرش او ۲۵ سال داشت. از ولایت دایکندی در مرکز افغانستان بود و با یکی از برادرانش دور از خانواده در کابل زندگی می‌کرد.
نجیبه هم قربانی حمله روز دوشنبه شد. جسد تیکه و پاره شده او را از چند بیمارستان در شهر کابل یافتند.
این روزنامه رسان شهر کابل یکی از قربانیان حادثه دیروز بود
او کارمند منابع بشری وزارت معدن افغانستان بود. جسد نجیبه امروز به دایکندی زادگاه‌اش منتقل کرد.
روزنامه‌رسانی که روزنامه زندگی‌اش بسته شد
عبدالحمید رمضانی، معروف به “کاکا حمید” یکی از دیگر از کشته‌شدگان این حادثه است. او بیش از یک دهه مسئول توزیع روزنامه “افغانستان‌ما” بوده‌است. به قول رضا هویدا، مدیر مسئول این روزنامه مردی ریزاندام، با چهره‌ای چروکیده، لبخندی بر لب که هر صبح اولین کسی بوده که وارد دفتر روزنامه می‌شده است.
مشخص نیست که این مرد ۵۶ ساله صبح روز دوشنبه به دفتر روزنامه رسیده و یا خیر؟ اما با این انفجار دفتر روزنامه او کاملا بسته شد. فرزندانش را برای همیشه چشم به راهش گذاشت.
محمد عباس از دیگر کشته شدگان این حادثه است. او مکتب/مدرسه را در ولسوالی پنجاب ولایت بامیان خوانده، سال ۱۳۸۱ وارد دانشکده زمین شناسی دانشگاه کابل شده بود، بعد از فراغت از دانشگاه، در وزارت معدن افغانستان استخدام شد.
بعد مدرک کارشناسی ارشد خود را از کشور ترکیه گرفت و در سال ۲۰۱۵ دوباره به افغانستان برگشت و او دوباره در وزارت معدن افغانستان مشغول کار شد.
کریم دانش از شاگردان استاد امیرخانی بود
کریم دانش، نیز از جمله قربانیان این حمله بود. کسی که به نوشته حسین دانش، برادرش هنر خوشنویسى نستعلیق را پیش استاد امیر خانى،خطاط ایرانی فرا گرفته بود. او در سال‌های حکومت نجیب‌الله (۱۳۷۱-۱۳۶۵) دوباره به کابل برگشته و دیوان غزلیات واصل کابلى را به نستعلیق نوشت که چاپ شد. او بعد از آن مهندسی خواند.
حبیب الله رحیمی، نیز در سال ۱۳۵۸ در ولسوالی جاغوری ولایت غزنی متولد و در سال ۲۰۰۱ از مکتب فارغ و در سال ۲۰۰۲ وارد دانشکده اقتصاد دانشگاه کابل شد. بعد از ختم تحصیل به عنوان کارمند وزارت معدن کار می‌کرد.
او در دوره‌های متعدد آموزشی در کشورهای هند، آفریقایی جنوبی و کشورهای آمریکایی جنوبی شرکت کرده بود و به یکی ازکارمندان آموزش دیده وازرت معدن تبدیل شده بود.
بیشتر قربانیان مهندسان و کارمندان وزارت معدن افغانستان بودند
سایر قربانیان
فهرست کامل و هویت قربانیان کابل تاکنون توسط نهادهای امنیتی و بهداشت افغانستان اعلام نشده است.
تاکنون آنچه‌ در شبکه‌های اجتماعی از سوی بستگان قربانیان همرسانی شده؛ مهندس رقیه، کارشناس زمین شناسی و معدن، مهندس محمدجواد، کارشناس توسعه معدن، غلام نبی خدری فارغ کلاس دوازدهم، مهندس احمد حسین کارشناس فناوری شیمیایی، مهندس شوکت، کارشناس زمین شناسی و معدن، علی ظفر احمدی، کارشناس اقتصاد، اسدالله، کارشناس فناوری معلوماتی، محمد حکیم دارای مدرک ابتدایی، محمد ضیا، کارشناس ادبیات، رمضان علی، کارشناس زمین شناسی و معدن و محمد ابراهیم کارشناس زمین شناسی و معدن از جمله قربانیان این حادثه بودند.
اینها تنها بخشی از قربانیانی هستند که هویت آنان از سوی بستگان شان در شبکه‌های اجتماعی همرسانی شده است.
در این حادثه شماری از عابران و مغازه‌داران نیز کشته شدند که دسترسی به هویت کامل آنان مشکل است.
قابل به یادآوری است که اجساد شماری از قربانیان امروز به خاک سپرده شد. وزارت بهداشت افغانستان شمار کشته شدگان را ۳۱ نفر اعلام کرده است.