از ابراهیم فرزند پیامبر چه می دانیم؟

پیامبر اکرم (ص) غیر از حضرت فاطمه(س) فرزندان دیگری نیز داشتند. بنا بر نقل های تاریخی، خداوند به این حضرت سه پسر و چهار دختر عطا فرمودند. در بین همسران پیامبر فقط دو نفر از آنها صاحب فرزند شدند. از خدیجه شش فرزند و از ماریه فقط ابراهیم فرزند پیامبر بودند.

در ادامه با اطلس پلاس همراه باشید تا دانستنی های بیشتری درباره جناب ابراهیم، فرزند پیامبر بخوانید.

زندگی نامه ابراهیم فرزند پیامبر

پیامبر گرامی اسلام زمانی که تصمیم به جهانی کردن رسالت خویش گرفتند، عده ای از مسلمانان را به عنوان نمایندگانی از طرف خود، به سوی حکام و پادشاهان جهان فرستاد و با نامه ای هر کدام را به اسلام دعوت کرد.

در این میان پیامبر شخصی را به سوی حاکم اسکندریه نیز فرستاده بود تا نامه دعوت را به دست او برساند. مقوقس حاکم اسکندریه بعد از خواندن نامه، آن را در مکانی که از نظر خودش تقدس داشت قرار داد و کنیز خود را به محافظت از آن گماشت.

مقوقس احترام زیادی برای نامه پیامبر و دعوت او قائل شد و جواب نامه را به همراه دو کنیز برای پیامبر هدیه فرستاد. یکی از کنیزها ماریه و دیگری سیرین نام داشت.

حاکم اسکندریه با وجود تمام ادب و احترامی که در مقابل فرستاده پیامبر و نامه ایشان از خود نشان داد، اسلام را نپذیرفت.

تولد ابراهیم

ابراهیم فرزند پیامبر از همان کنیزی که مقوقس حاکم اسکندریه فرستاد به دنیا آمد. ماریه با دعوت رسول گرامی اسلام مسلمان شد و حضرت او را به همسری برگزید. ماریه از قبیله قبطیه مصر بود.

ماریه نزد پیامبر از جایگاه ویژه ای برخوردار بود و مورد توجه ایشان قرار داشت. از میان همسران پیامبر، بعد از حضرت خدیجه، ماریه دومین زنی بود که از پیامبر گرامی اسلام صاحب فرزند شد.

این امر حسادت دیگر همسران پیامبر همچون، عایشه و حفصه را بر انگیخته بود و دیگر همسران از روی کینه و حسادت به او تهمت های ناروایی می بستند.

پیامبر گرامی اسلام از ماریه قبطیه در سال هشتم هجری صاحب فرزندی شد و به اصحاب خود فرمود پسری برای من متولد شده است که نام پدرم ابراهیم را برایش انتخاب کرده ام.

هفتمین روز تولد ابراهیم فرزند پیامبر بود که، ایشان برای او عقیقه کرد و موی سرش را تراشید و هم وزن آن به فقرا سکه نقره عطا کرد.

بعد از اینکه ابراهیم متولد شد، حضرت جبرائیل پیامبر را به عنوان ابا ابراهیم خطاب کرده به او سلام داد. پیامبر گرامی اسلام ازتولد ابراهیم بسیار شاد شد. ابراهیم را به عایشه نشان داد و به او فرمود که فرزندم بسیار شبیه من است.

زنان زیادی برای این که وظیفه دایگی ابراهیم را بر عهده بگیرند نزد پیامبر آمدند. پیامبر گرامی اسلام از بین آنها ام برده دختر منذر را برای دایگی ابراهیم انتخاب نمود.

از دنیا رفتن ابراهیم

ابراهیم بر اساس نقل تاریخ، در سن ۱۶ و یا ۱۸ ماهگی در ربیع الاول سال ده قمری به علت مریضی ای که جزئیات آن در دسترس نیست از دنیا رفت. وی را در قبرستان بقیع در کنار قبر عثمان بن مظعون به خاک سپردند.

بر اساس نقلی از ابن شهر آشوب، روزی پیامبر حضرت امام حسین (ع) را به همراه ابراهیم در دامان خود نشانده بود. در این هنگام جبرئیل بر ایشان وارد شد و سلام خدا را بر پیامبر گرامی اسلام ابلاغ کرد و گفت خداوند می فرماید بین این دو یکی را انتخاب کن!

در این لحظه پیامبر گرامی اسلام امام حسین را انتخاب کردند. نقل است که بعد از سه روز از این اتفاق، ابراهیم فرزند پیامبر از دنیا رفت.

اندوه و گریه پیامبر بر فرزند

ابراهیم فرزند پیامبر با وجود این که عمری کمتر از دو سال داشت اما، مرگش پدر را سخت داغدار کرد و پیامبر گرامی اسلام در غم از دست دادن او بسیار گریست.

روایتی از امام صادق (ع) نقل است که در این خصوص از زبان پیامبر می فرمایند: (تدمع العین و یحزن القلب و لا نقول ما یسخط الرب و انا بک یا ابراهیم لمحزونون)

چشمی گریان و قلبی محزون داریم و چیزی نمی گوییم که خداوند را خشم آید، اما ای ابراهیم بدان که ما در مرگ تو محزون و غمگین هستیم.

همچنین نقل است که ایشان رو به کوه ایستادند و فرمودند: ای کوه، آن چه که بر من وارد آمده اگر بر تو وارد می شد باعث می شد تو در هم کوبیده شوی. ولی به فرمان خداوند انا لله و انا الیه راجعون و الحمد لله رب العالمین می گوییم.

بعضی ها بر پیامبر خرده گرفتند که تو خود، مارا از گریه نهی کرده ای، حال خودت، گریه می کنی؟ ایشان فرمودند من در مرگ عزیزانتان شما را از گریه منع نکرده ام.

گریه شما بر عزیزانتان نشانه مهربانی شما و دل رحمی تان است. اگر کسی به دیگران مهر و دلسوزی نداشته باشد مورد لطف و رحمت خداوند نیز قرار نخواهد گرفت. آنچه منع شده است، گریبان چاک کردن و صورت خراشیدن است و فریاد زدن.

غسل و کفن ابراهیم فرزند پیامبر

بعد از این اتفاق، پیامبر گرامی اسلام دستور به غسل و کفن پسرش ابراهیم داد. بعد از آنکه غسل دادند و کفن کردند، جنازه را به قبرستان بقیع بردند. مکانی که ابراهیم فرزند پیامبر در آن دفن شده است، امروزه به نام قبر ابراهیم معروف است.

بعد از مرگ ابراهیم، به صورت ناگهانی و اتفاقی خورشید گرفتگی رخ داد. مردم نیز که در این مورد چیزی نمی دانستند، آن را به مرگ ابراهیم نسبت دادند و گفتند که خورشید به خاطر مرگ ابراهیم فرزند پیامبر و همچنین غمی که پیامبر از مرگ فرزند خود دارد این گونه تاریک شده است.

پیامبر اکرم بعد از شنیدن این سخنان به منبر رفت و بعد از ستایش و حمد خداوند فرمود، خورشید و ماه از آیات خداوند هستند و تحت فرمان و اراده او می باشند.

هر آنچه که بر آنان اتفاق می افتاد از اراده او خارج نیستند. آنها به خاطر مرگ و یا زندگی کسی نمی گیرند. پس اگر دیدید در هر زمانی یکی از آنها گرفت حتما نماز بگذارید.

پیامبر با ایراد این سخنان، از خرافه و توهماتی که می رفت عالم گیر شود جلوگیری فرمودند. هر چند این سخنان به نفع پیامبر بود و ایشان می توانستند از آن سخنان برای منافع خود بهره بگیرند، اما این گونه نکردند.