چند حاشیه بر جنگ‌های جاری

۱
لشکریان جهل و تباهی طالبان توان پیروزی در جنگ رویاروی را ندارند. هم فتوحات سال‌ها پیش‌شان و هم پیش‌رَوی‌های این‌ روزهای‌شان حاصل حُقه‌هایی معاملاتی و استخباراتی بوده که به کمک حامیان‌ خارجی و داخلی‌شان انجام شده است. آن بخش از نیروهای امنیتی که عزم مقابله دارند و هم نیروهای مقاومت‌ مردمی باید متوجه چنین ترفندهای طالبان باشند، تا برای چندمین بار غافلگیر نشوند.
۲
قیام و مقاومت مردمی علیه طالبان، برای دفاع از آزادی خودشان است. آن‌ها نظام سرشار از تعصب و جمود طالبان را دیده‌اند و نمی‌خواهند بار دیگر سلطه‌ی آن را تجربه کنند. جمهوریِ سه نفره حق ندارد این مقاومت را به نام و به نفع خود مصادره کند و از آن در جهت تداوم حاکمیت پر از فساد و تبعیضش یا امتیازگیری شخصی در مذاکرات احتمالی صلح سوء استفاده کند. روز جواب دادن آن‌ها هم به مردم خواهد رسید.
۳
بعضی از سران مجاهدین که امروزه در مقابل طالبان ایستاده‌اند، در چند مقطع با راه انداختن رقابت‌ها و جنگ‌های محلی، با معامله‌ی ثمرات مبارزه در مقابل کسب امتیازات و منافع شخصی، با ثروت‌اندوزی و تجمل‌گرایی، و با افتادن در ورطه‌ی تعصبات حزبی و قومی، مقبولیت‌شان را از دست داده‌اند. حادثه‌ی جاری مردم را از سر ناگزیری به مراجعه‌ی مجدد به آن‌ها واداشته است. بر آن‌ها است که این بار جبران مافات کنند و به مردم، به منافع مردم و به عدالت وفادار بمانند.
۴
آقای صالح! چنان‌که در رفع سد معابر شهر کابل، تیغه‌ی بولدوزرت فقط تا خانه‌ی جمعه‌خان همدرد کار کرد و آن‌جا متوقف شد، امیدواریم این‌بار نیز جاسوس‌گیری‌ات به نایب‌زاده منحصر نشود و سراغ سرحلقه‌های اصلی چون داودزَی، که دُم خروسش عیان شده است، بروی. همان‌قدر که قاطعیتت در برابر نایب‌زاده (به شرط اثبات) قابل تقدیر است، سکوتت در برابر داودزَی ننگ‌آور است! عمل وقتی یک‌سان نباشد، چیزی غیر از اکت و ادای فیلمی نیست.
۵
این روزها به هر صورت می‌گذرند، اما چراغ‌ سبزها و چراغ سرخ‌ها از یادها نخواهند رفت.

ضیاء قاسمی