رجل سیاسی! (طنز)

“یکی بود یکی نبود”، مجموعه‌‌ی داستان کوتاه از “محمدعلی جمال‌زاده” است. یکی از داستان‌های آن، رجل سیاسی است. امروز که لیست تعدادی از اعضای هیئت مذاکره‌کننده را دیدم، به یاد رجل سیاسی جمال‌زاده افتادم. . بگذریم از کتاب “دموکراسی یا دموقراضه” نوشته “سید مهدی شجاعی” که این روزها و با توجه به وضعیت دموکراسی در کشور ما، خیلی خواندنی می‌نماید.

البته اگر کرونا اندک توان و حالی برای ما گذاشته باشد که از فکاهی زهرآلود و طنز تلخ کمی فراتر برویم، بدون شک کتاب “دموکراسی و آموزش و پرورش” “دیویی” بهتر روزگار دموکراسی و واقعیت رجل سیاسی در افغانستان را آشکار می‌کند.

با همه‌ی این اوصاف، بهترین نماینده‌ی قوم شریف ازبیگ، باتور دوستم است. به این معنا که ایشان هم رجل سیاسی به‌معنای واقعی است و هم با حضور ایشان در هیئت مذاکره‌کننده، دموکراسی به‌صورت درست و دقیق تمثیل شده است! بگذریم از خالد نور که بسی بالاتر از رجل سیاسی است و حضورش شکل‌دهنده‌ی مدینه فاضله که در آن حکیم، حاکم است.

من، جنرال صیب دوستم و استا عطا که از “مردم” سخن می‌گفتیم، منظورمان به‌طور دقیق، همین بود. دموکراسی و حکومت مردم بر مردم، یعنی این. امید که پوه شده باشید!

از مکتوبات یک دموکراسی‌پوه

نویسنده: علی فائق