طالبان به‌خاطر اینکه تمام پست‌ها را به بک قوم خاص داده و در حکومت‌شان از اقوام دیگر کشور کسانی حضور ندارند، به‌شدت تحت فشار بوده و یکی از دلایل اصلی که دنیا آنها را به‌رسمیت نمی‌شناسند، همین انحصاری‌بودن و تک‌قومی‌بودن حکومت‌شان است.
روسیه همزمان با آرایش نظامی جدی، نامه ای به سران ناتو فرستاده که نه تنها اکراین را فراموش کنند بلکه از نفوذ به شرق باید صرف نظر کنند برای همین ناتو سریعا اعلام کرد به ما توهین شده است!
با آمدن طالبان فرصت ها سوخته است؛ زیرا در عرصه های اجتماعی، فرهنگی و تحصیل که قبلا زمینه های مناسب وجود داشت فعلا از آنها خبری نیست، چهار ماه میشود که درس و مکاتب غیر فعال هست و مکاتب دختران کاملا بسته…
نباید هرگز در آرزوی انقلاب گرسنگان بود چون تروخُشک را می‌سوزاند اما من چه بنویسم و چه ننویسم و شما چه بخوانید و چه نخوانید، جامعه افغانستان به سوی انقلاب گرسنگان به پیش می‌رود. آدم گرسنه چیزی برای باختن ندارد تا از دست بدهد و انقلابی که هدفی جز سیر کردن شکم و رهبری جز تقلا برای زنده ماندن نداشته باشد، بدترین نوع انقلاب‌ها در جهان است.
یکی از تمنیات و اهداف پاکستان عمومی سازی جهل در افغانستان است چنانچه بنام سنت ها در پی توجیه انسداد مکتب های دخترانه میباشد.
روزنامه العربی الجدید در گزارشی اقدامات روسیه برای مقابله با قدرت غرب را بررسی و اعلام کرد پایان نظام تک قطبی در جهان نزدیک است.
بیست سال قبل در چنین روزی استاد برهان‌الدین ربانی، رییس جمهور وقت افغانستان، قدرت سیاسی را به صورت مسالمت‌آمیز به حامد کرزی رئیس دولت موقت انتقال داد.
سازمان ملل ، سازمان های خیریه و «ان‌جی‌او ها» در واقع دل شان برای مردم افغانستان نسوخته‌است بلکه آن ها برای خودشان بیزنس فراهم می کنند.
از بگروند رفتارهای کرزی در گذشته پیدا است که او دوست دارد طالبان را یک گروه ملی معرفی کند و او از اینکه طالبان بر همه کشور سلطه یافته و گروههای مربوط به سایر اقوام حذف شده بی نهایت خوشحال است.
نمی‌توان به صورت دقیق خطوط قرمز فرهنگ مردم افغانستان را به صورت یکدست تعیین کرد. در بیست سال گذشته حتی در سطح مناطق روستایی تغییرات وسیع در این خصوص به وجود آمد و افزون بر آن بر جمعیت شهر نشین افزوده شد و فرهنگ شهری نیز گسترش یافت.