سید باقر محسنی در سخت‌ترین شرایط در کنار مردم ایستاده است. از قانون و انتخابات سخن می‌گوید. از حقوق شهروندی، از آزادی، از عدالت اجتماعی و دیگر مولفه‌های یک دولت قانونی و پاسخگو گپ می‌زند. پرشور و انقلابی سخن می‌گوید. این را بدون ترس، واضح، روشن و با ادبیات روز می‌گوید.
مردم افغانستان مردم منفعل هستند، از آگاهی لازم برخوردار نمی‌باشند، کارنامه قابل قبول در مورد اراده‌ی برای تعیین سرنوشت خود ندارند.
از هیچ عضو قبیله گلایه نکنید که چرا موضع مستقل و منفرد و اخلاقی نمی‌گیرد یا چرا مصلحت قبیله را بر حقیقت ترجیح می‌دهد.
مقاومت وصف‌ناپذیر سربازان و مردم اکراین در برابر دیکتاتور متجاوز ناخودآگاه باعث می‌شود که از خود بپرسیم: چرا ما به آسانی فروپاشیدیم؟ در پاسخ به این سوال، از جمله می‌توان به تفاوت زلنسکی با رهبران افغانستان اشاره کرد.
با این تجمعی که به حمایت اکراین راه افتاده است، اکنون خوب می‌دانیم که کابل، بی‌کس‌ترین پایتخت جهان بوده است.
بازرسی غیرموجه و بدون مجوز قانونی خانه‌ها، ممانعت از مسافرت به خارج از کشور بدون عذر شرعی، عدم توجه به خواست مردم در مورد تشکیل حکومت و موارد متعدد دیگر، بیانگر این حقیقت است که در منظومه فکری حکومت مستقر، چیزی مطلقا به نام حق وجود ندارد.
طی چند روز اخیر دامنه جمع‌آوری اسلحه مردم توسط طالبان گسترش یافته است. طالبان با ورود به خانه‌های مردم و جستجوی خانه به خانه تلاش دارند سلاح‌های موجود را جمع‌اوری و از دسترس مردم خارج کنند. اما به نظر می‌رسد ظاهر این تلاش‌ها از منظر مردم به گونه‌ای است که این برنامه بیشتر نشانه نگرانی […]
با فرونشست گرد و غبار، از فضای پرچالش افغانستان، اکنون چهره نقاب زده طالب، در شکل و شمایل واقعی خود در حال نمایان شدن است.
به عنوان عضوی از یک جامعه ای که نزدیک به نیم قرن تاوان جنگ های نیابتی و توسعه طلبانه قدرت های جهانخوار و زیاده طلب جهان را تحمل می کند که ثمره آن برای کشورم جز کشتار، ویرانی، آوارگی، فقر و نابودی نبوده است. حال و روز هر جامعه جنگ زده ای را خوب درک می کنیم.
عرصه بین‌الملل، بیش از آن‌که حق‌محور باشد، منفعت‌محور و قدرت‌محور است.