یکی از ادعاهای واهی که در روزهای اخیر، در ارتباط با افزایش ناامنی درکشور بخصوص در شمال، برسر زبان برخی از سیاستگران متوهم کشور می چرخد این است که “روس ها بابت تجاوز شان به افغانستان قرض دار ما هستند”!! اینان مدعی اند که اگر روس ها به حمایت از طالبان ادامه دهند ما قرض خود را از او خواهیم گرفت!!
چرا مردم درباره امنیت کشور و سقوط ولسوالی ها و پیشروی طالبان این قدر عصبانی و نگران هستند؟ مردم دچار بیماری استرس اند و بیهوده نگران هستند.
اصلا نفهمیدم که حکومت اسلامی چیست؛ چه رسد به اینکه بفهمم حکومت صددرصد اسلامی؛ یعنی چه؟! پس پرسش که میتوان مطرح کرد این است که «حکومت اسلامی چیست؟» حکومت اسلامی؛ یعنی همانکه اخوانیها میگویند یا آنکه سلفیها ادعا دارند؛ یا هیچ کدام؛ حکومت اسلامی، دقیقاً همان چیزی است که تئوری ولایت فقه میگوید.
سجن جندال مدیر صنعت فولاد هند، از دوستان نزدیک «نارندرا مودی» نخست وزیر این کشور است. این بازرگان هندی به غول آهنی هند نیز شهرت دارد. بیشتر تجارت فولاد در هند، توسط شرکتهای وابسته به او انجام میشود.
نگاهی به تقویم چهار دهه زندگی سیاسی ـ مبارزاتی حکمتیار نشان میدهد که وی جز شعارهای رنگین و شکستهای سنگین و آباد کردن قبرستانها و ویران کردن شهرها، هیچ دستاوردی برای افغانستان یا قومیت پشتون نداشته است.
برخی کشورهای همسایه تلاشهای دیپلماتیک زیادی انجام داد تا ریشه های جنگ در افغانستان را داخلی نشان دهد ، این دیدگاه مخالفان مسلح را یک گروه مسلح افغان که در مقابل حکومت افغانستان بخاطر اختلافات داخلی می جنگند معرفی می کند.
حملات بر شفاخانۀ ۴۰۰ بستر و قول اردوی ۲۰۹ شاهین در بلخ و نیز نشر اعترافات و “مصاحبۀ دور از حقیقت” احسان الله احسان، سخنگوی پیشین تحریک طالبان پاکستانی، اعلان حملات جنایت کارانه تحت نام منصوری و صدها جنایت دیگر هدایای دستگاه جهنمی آی اس آی پاکستان بود که غرض تحت فشار قرار دادن مردم مظلوم و ستمدیده ما انجام شد و هم چنان توطئه های خطرناک دیگری در راه است.
اظهارات اخیر گلبدین حکمتیار در لغمان و جلال آباد در مورد حکومت، رسانه ها، زنان، اهل تشیع، آزادی سیاسی و….چیزی تازه و دور از انتظار نیست. اگر وی سخنانی غیر از آنچه بیان کرده است، بر زبان می آورد جای شگفتی داشت.
1- این ادعای حکومتیان که ظاهرشدن حکمتیار را جزو پروسه موفقیت آمیز صلح تلقی می کنند یک خودفریبی و دیگرفریبی کلان است.
انچه امروزه در بغلانِ افغانستان جریان دارد بیانگر موضع سخت روسیه در قبال “کل شمال ” افغاستان است . روس ها برنامه داشتند در بدترین شرایط که بنیادهای توافق منطقه ای با ایالات متحده را از دست دهند توسط سقوط بغلان عملا شمال افغانستان را بدست گیرند .