سیاست بن بریدن و انکار هویت، چه انکار هویت درون ملی و ملی و چه انکار هویت منطقوی و بینالملی و نیز سیاست ترس و لرز و همینطور اتهام خویشتن برای راضی نگهداشتن دیگران، کارساز نبوده و نخواهد بود؛ لذا باید دست از بن بریدن برداریم و بپذیریم که سیاست بن بریدن، چه در سطح ملی و فرو ملی و چه در سطح کلانتر، جز زیان چیزی در پی نداشته و ندارد و ما نمیتوانیم با انکار کل یا بخشی از هویتمان به جایگاه مناسب برسیم.
در گسترش بیماری کرونا، در جامعه ما، مولویهای نادان و مذهبیهای جاهل، نقش عمده دارند. بدون شک، مسئولیت مرگ کسانی که بخاطر حرفهای بیپایه؛ اما اغواگرایانهی مولویان متعصب و بیسواد کرونا را جدی نگرفتند و خود را به مخاطره و در نهایت بیهلاکت انداختند؛ به عهده همین پیشوایان متحجر، لجوج و نفرتپراکن است.
همین چند روز قبل عدهای معلوم الحال با استفاده از احساسات پاک مردم ما تحت عنوان سالروز فرهنگ هزاره از چند تا کولاه، چادر، دمبوره و تعدادی لباسهای عجیب و غریب که برخی آن بیش از ما به کوچیها تعلق داشت، تجلیل نمودند.
نگاهی را که دولت کنونی افغانستان نسبت به تاریخ دارد، فقط وقتی می توان به درستی درک کرد که یکی از مولفه های مهم ایدئولوژی منجی پرستی را که “سیاست تقدیر ازلی -ابدی” است به بررسی گرفت.
از نام شهید مزاری و جان این مردم مظلوم و ستمدیده چه میخواهید؟ همانگونه که برای مدتی ایام شهادت شهید مزاری را ایام دشمن سازی و ایام فحش دادن به این و آن درست نموده بودید، الآن میخواهید سالروز ولادتش را بازیچه درست نمایید؟ آیا این همه دشمن و دشمن تراشی و نیز بیوزنی کافی نیست؟
زبان فارسی تاریخی کهن و قدمتی چند هزار ساله دارد؛ این زبان فاخر، همواره زبان فرهیختگان بوده و جغرافیای فرهنگی آن فراتر از افغانستان و ایران و تاجیکستان.
دیروز( پنجم جوزا) مصادف با سالروز ولادت شهید وحدت ملی استاد عبدالعلی مزاری بود. مردی که یادش، حس غرور و شجاعت را در مردمش احیا می کند و نامش، مردانگی و مقاومت را در اذهان تداعی می نماید.