اصلا نباید به صرف حضور سفیدها در تظاهرات های اخیر فریب این ایده را بخوریم که انسانیت هنوز در آمریکا زنده است بلکه برعکس احتمال قوی تر این است که اغلب سفیدها از آب گل آلود ماهی می گیرند و سیاهان بار دیگر ملعبه ی دست آنها.
درد آور است که کشور درگیر کرونا است و برخی به فکر جیب خود هستند و می‌خواهند از درد مردم برای خود برج و بارو بسازند.
کشته شدن یک سیاه پوست در آمریکا جهان را به تکان آورد البته روح و نفس این تکان که برعلیه نابرابری هاست قابل ستایش است اما دوگانه نگریستن مردمان دنیا رنج آور و مایوس کننده!
وقتی فاشیسم قومی با خودکامگیِ سیاسی درهم می‌آمیزد و قدرت را به‌دست می‌گیرد نخستین اقدام آن تصفیه‌سازی است.
نصاب، مُخ و مغز معارف است و معارف، مُخ و مغز تمام داشته‌ها و فعالیت‌های انسانی یک جامعه و بستر ایجاد تمامی تغییرات مثبت و یا منفی. در این هیچ عاقلی نمی‌تواند تردید کند. اما این مُخ و مغز معارف افغانستان با رنج‌ها و دردهای بسیاری دست‌به‌گریبان است.
از نظر بودریار مشخصه اصلی جهان کنونی شبیه سازی است. سیستم حاکم در تمام ابعاد از سیاست گرفته تا اقتصاد و زیباشناسی به نقطه صفر خود رسیده است و دیگر امکان تولید را ندارد.
گزارش‌های رسیده حکایت از آن دارد که جنگ با کرونا در کشور ما و پاکستان به مرحله “تن به تن” رسیده است. کسی نمی‌تواند از کسی پرستاری کند. کسی نمی‌تواند کسی را درمان کند. کسی نمی‌تواند کسی را تجهیز و دفن کند. دیگر باید قبول کنیم که کرونا وضعیتی را بر ما حاکم کرده که می‌توان آن قیامت صغری نامید.
اتفاق وحشتناکی است که بیانگر بی‌پناهی و بی‌چارکی این ملت و مردم می‌باشد. اما در راستای رسیدن به رهایی و نجات، برای فضای دادخواهی تلاش نماییم نه برای خلق دشمنی!
باتاسف باردیگر دریک رویداد دردناک، چند هم وطن ما، برای بدست آوردن لقمه نانی و نجات فرزندان شان از گرسنگی، جان خود را بگونه سوزناک از دست دادند.
بهتراست با توجه به شرایط تازه و بالا رفتن آمار مرگ و میر و شیوع گسترده کرونا و شبه کرونا؛ یکبار دیگر _ نیازی هم به تازه کردن نیست _ همان مطالب، ویدئوها، تذکرات را ریوو کرده بالا بیاورند تا بار دیگر مردمی که تازه از خواب بیدار شده اند، نحوه کفن و دفن، شرکت نکردن در نماز جنازه یا چگونه برخورد و مراعات با این پدیده را مطالعه کنند تا بیشتر تلفات روحی و جسمی ندهیم.