طالبان با ادبیات انحرافی، احتمالا قصد به شکست کشاندن مذاکرات صلح را دارد. دو دهه جنگ بحث و نزاع بر سر دین و شریعت نبوده، بر سر قدرت بوده است. پس در میز مذاکره بحث از دین و ایمان، بحثهای انحرافی و سوء استفاده از دین و مذهب به نیت کسب امتیاز سیاسی است.
سالهاست که از پدیده رنجآور تبعیض آشکار وحتی«سیستماتیک» انتقاد کردیم وهُشدار دادیم، گفتیم که مرض روبه گسترش تبعیض به تنهایی میتواند شیرازه وحدتملی نیمبند درافغانستانرا ازهم بپاشاند و سلامت روحی و روانی جامعهرا برای دهها سال به خطر بیندازد.
در گفتگو با طالب، نه بلاغت کارساز است و نه ادبیات شیک موثر؛ با طالب باید جسورانه سخن گفت و چشم درچشم او دوخت، بدون لکنت زبان، بدون تعلل در بیان و بدون لرزشی در دست و بدون ارتعاشی در لب و با صدای بلند، از حقانیت آزادی و دمکراسی و حقوق زن و کودک و انسان سخن گفت و جنایات و وحشگیر هایش را با جلمات آتشین و اشارات آهنین بر صورتش کوبید.
جنبش هاى ایدلوژیک تا زمانى که نظامى می مانند، قوى و پر غرور هستند. وقتى وارد فاز سیاست و مذاکره شدند، دچار افت اقتدار و عقب نشینى از مواضع خود مى شوند. در این مرحله، آنان با دنیاى سیاست و واقعیت قدرت در نظام بین الملل و درک ناتوانى خود از ساخت دولت و حفظ بوروکراسى و نهادها روبرو مى شوند.
پمپئو گفت ما نمی خواهیم دموکراسی را بر افغانستان تحمیل کنیم. از طرف دیگر روشنفکران هم تاکید می کنند که باید در مذاکرات با طالبان بر عنصر اسلامیت و مسلمان بودن مردم افغانستان تاکید شود.
نمادگرایی در سیاست خارجی ترکیه از ابتدای دولت اردوغان نقش پررنگی داشته است که تبدیل ایاصوفیه از موزه به مسجد، تازهترین اقدام انقره در این چارچوب به شمار میرود.
بیست سال پیش که آمریکا به افغانستان آمد، بازهم عدهای به آن دل خوش کردند اما به تدریج دیدیم که آمریکا هم در خیانت و جرم و جنایت از کمونیستها، اخوانیها و طالبان، کم نگذاشت.
مجموعهی این تحولات همزمان (که جملگی بخشی از کمپاین انتخاباتی ترامپ به شمار میرود) نشانگر این حقیقت تلخ است که کشورهای مسلمان و دنیای اسلام، بازیچهی امریکا و کاخ سفید هستند.