دوازده سال پیش در پانزدهم عقرب/آبان ۱۳۸۷ سید مصطفی کاظمی رئیس کمیسیون اقتصادی ولسی جرگه، سخنگوی جبهۀ ملی، رهبر حزب اقتدار ملی، وزیر پیشین تجارت و یکی از چهره‌های شاخص و شامخِ جهادی افغانستان، در یک عملیات انتحاری مشکوک و مبهم در ولایت بغلان به شهادت رسید.
از میان بایدن و ترامپ هرکدام پیروز شود رییس جمهور من نیست اما نمی‌توان به یکی از این دو نفر به دلایلی گرایش نداشت.
در سطح جهان تنها طالبان در هوای گرم قطر و اسراییل در سرزمین های اشغالی برای پیروزی او دعا کردند.
رئیس حزب نهضت اسلامی مردم افغانستان گفت: غربی ها علمایی که منادی وحدت هستند را از صحنه بر می دارند و این برنامه غرب است.
با این روی‌کرد واکنش‌گرایانه، شور و شوق موجود برای نتیجه انتخابات اخیر ریاست جمهوری امریکا، یک شور و شوق بی‌حاصل است.
اگر دقت کنید هربار که در کشور حوادث تکاندهنده اتفاق می افتد، یکی دو روز از فاجعه نگذشته؛ ناگهان با برجسته شدن خبر یک سلبریتی سیاسی یا هنری و یا موضوعی در جهان، بسرعت حافظه داغ دیروز ما پشت لایه حافظه سرد پنهان می شود و اغلب برای اینکه از قافله ابزار شدن عقب نمانیم به کارزار تحلیل آن خبر تازه می پردازیم.
اگر بایدن پیروز شود، حلقه غنی جشن عروسی‌شان خواهد بود. شاید بایدن آنچه را که ترامپ با برجام کرد بر سر توافقنامه دوجانبه آورده، خلیلزاد را اخراج و نبرد با طالبان را شدت بخشد. اما اگر ترامپ رای بیاورد طالبان شاد‌تر خواهد بود.
با اینکه کشور به سمت بحران در حرکت است،خشونت ها و حملات پیهم ترورستان بسیار نگران کننده است اما اگر فرمانده خوب عمل کند و مهره های بازی را درست انتخاب نماید می تواند بحران را به یک فرصت خوب تبدیل نماید برای اینکه این چالش به فرصت تبدیل گردد یاد آوری چند نکته را ضرور میدانم.
ما تاوان کشورهای امن را می‌پردازیم که در یک بازی پیچیده ی سیاسی در پی خلق تعلیق در داستان ماهی گیری و منافع سیاسی خویش در جغرافیای افغانستان هست.
تمام افغانستان را همچون کابل فرض نکنید. هرچند که در همین کابل هم تفکر طالبانی موج می زند. اما این روحیه و تفکر در ولایات بیشتر از کابل است.