وقتی طالبان قدرت را در کابل به‌دست گرفت، بسیاری از رابطه بسیار نزدیک طالبان با اسلام‌آباد سخن گفتند. ۱۵ماه پس از جلوس طالبان در ارگ ریاست‌جمهوری افغانستان، نشانه‌های روشنی از ایجاد فاصله میان رهبران طالبان و اسلام‌آباد به چشم می‌خورد.
در حقیقت، حنا ربانی در سفر به کابل، کار پرستو را انجام داد تا نظر جهان به سوی طالبان جلب شود. وقتی سیاست، عاری از اخلاق باشد، سیاستمداران و نیروهای امنیتی برای رسیدن به هدف، دست به هر کاری می‌زنند.
«افغانستان» یک نام برساخته است و صدسال پیش که فیض محمد کاتب مورخ رسمی در صدر کتاب خود سراج‌التواریخ از افغانستان به عنوان «پارس شرقی حالیه موسوم به افغانستان» یاد کرد.
جهان طالبان در وزیرستان شمالی خلاصه می‌شود. از منظر آنها تنها اعلامیه مشروع و جهانی حقوق بشر، همان ارزش‌های پشتونوالی است
دو دهه اخیر با همه فرازونشیب‌هایش برای هزاره‌ها فرصتی تاریخی و استثنایی بود که می‌شد بهترین ازین، از آن بهره برد.
بر اساس روایت‌های که منابع معتبر به رسانه‌ها ارائه کرده‌اند، در حمله گروه طالبان هشت نفر از شیعیان هزاره کشته شده‌اند که در میان آنها سه کودک نیز شامل است. این کودکان از ۱۱ تا ۱۴ سال سن دارند.
تنها در پرتو دموکراسی است که جا برای همه گروه‌ها باز می‌شود بدون این‌که یکی بخواهد دیگری را به صورت قهرآمیز از میان بردارد. پناه بردن رهبران این گروه‌ها از دست نظام اسلامی طالبان به نظام سکولار ترکیه درس آموزنده‌ای است برای کسانی که عقلی برای اندیشیدن دارند.
نماز شکرگزاری این گروه را که دیدم، همان روایت‌های کتب تاریخ یادم آمد.
جالب است که شماری در این قرن بیست و یک نیز با همان روش‌های کهنه و از راه غارت‌گری می‌خواهند امرار معاش کنند.
همان‌گونه که بی‌کار کردن زنان و بی‌سواد نگه‌داشتن دختران جنایت علیه بشریت قلمداد شده، فجایعی چون قتل عام کاج و سیوک نیز مصداق بارز نسل‌زدایی است و با غرض و نیت نیست و نابودسازی یک جماعت مذهبی و قومی انجام گرفته است.
در سرزمینی که نه قانون وجود دارد، نه منطق، نه وجدان، بسان گرگان درنده، شب هنگام هجوم بر خانواده های بی پناه و کشتار سبعانه زنان و کودکان و غیر نظامیان انجام می شود