طی ۲۰ سال گذشته جهان افغانستان را یاری کرد تا ما حکومت‌داری را یاد بگیریم، دموکراسی را تمرین کنیم، به وحدت ملی در عین تکثر خرده‌فرهنگ‌ها اهتمام بورزیم و جزیره‌های پاره‌پاره‌ی قومی و مذهبی و محلی را در دایره‌ی کلان‌تر و فراگیرتری به‌نام ملت-دولت قرار دهیم اما دریغا دریغ که از پس این آزمون بزرگ برنیامدیم!
ترور فخری زاده دانشمند ایرانی، گمانه زنی های بی شماری را موجب شده است. در مجموع می توان گفت اسرایل در پشت پرده این ترور بوده است. اما سخن در این است که اسرایل چطور یک چنین کار ابلهانه را انجام میدهد؟
بررسی‌های انجام شده در خصوص میزان آسیب تروریسم در کشورهایی که بیشترین ضرر را از این بحران متحمل شده‌اند، نشان داد که افغانستان با از دست دادن نزدیک به ۱۷درصد از تولید ناخالص داخلی خود در سال ۲۰۱۹، بیشترین آسیب را دیده است.
ترور دانشمند هسته ای ایران (و احتمال حملات آتی) می تواند موضع گیری ایران و تلاش های گروه بایدن را برای احیای دیپلماسی دشوار و پیچیده کند.
پرسش اصلی این است که آیا امریکایی ها و اروپایی ها با قربانی کردن ریاست جمهوری اشرف غنی در برابر موافقت احتمالی طالبان به حکومت بعدی، هیچ تعهد و تضمینی برای ثبات سیاسی و ادامۀ دولت داری در افغانستان خواهند داشت؟
در چند ماه گذشته، اکثر حاکمان کشورهای عربی، توافق نامه با اسرائیل را امضا کردند و آن را نشانه صلح و حمایت از فلسطینی ها خواندند.
اکنون مهم ترین پرسش این است که ایا «بایدن» طرح تجزیه عراق را اجرا خواهد کرد؟ با اعلام پیروزی «جو بایدن» طراح نظریه تجزیه عراق در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، نحوه تعامل او با پرونده عراق چگونه خواهد بود؟ بویژه که وی با چالش لاینفک بودن دو پرونده ایران و عراق مواجه است.
اگر می‌خواهیم به جایی برسیم، باید از کشور همسایه و تحولاتش و چگونگی کنش‌ها و واکنش‌های سران و مردمش درسی یا درس‌هایی بگیریم؛ زیرا که آموختن را رهاییست و نیاموختن را سزایی.
امریکا نصف کمک هایش به افغانستان را مشروط به پیشرفت ( بخوانید امتیاز دهى و کوتاه آمدن ) در میز مذاکرات دوحه کرده. این مورد، ادامه روند تضعیف نظام مبتنى بر قانون اساسى در بعد اقتصادى آن توسط خارجى ها است.
جدا از جنجال‌آفرینی داخلی ترامپ، در یک هفته‌ی اخیر، حرکات معناداری از سوی او، تیم داخلی و متحدان منطقه‌ای وی در خاورمیانه نیز آغاز شده است.