اشرف غنی می‌داند که برای بقا، نیازمند بازی همزمان و زیرکانه در دو جبهه است. از یکسو باید با طالبان مذاکره کند و از سوی دیگر، باید به فکر مهار کسانی باشد که به نمایندگی از دولت تحت رهبری او در دوحه حضور دارند، اما او را نمی‌خواهند و برای کنار زدنش از قدرت، از حکومت موقت دم می‌زنند.
امیدواریم که شیعیان هزاره تبار پاکستان از اشتباهات‌ما عبرت بگیرند نه الگو؛ تا دچار محاسبات غلط نشوند و برای تجرید و جدا شدنشان از بقیه‌ی شیعیان و دیگران اقدامی نکنند که خانمانسوز است و جبران ناپذیر.
گرچه وحدت یک امر پسندیده، مهم و باعث اقتدار یک مردم و جامعه می‌باشد که برای حیات سیاسی، فرهنگی و اقتصادی مطلوب، عقلا و نقلا ضروری و لازم است؛ یعنی بدون وحدت هیچ مردمی و جامعه‌ای به عزت نرسیده‌اند و نمی‌رسند؛ اما حرکات و جهت گیرهای حضرات به خوبی می‌رساند که این‌ها شعارا دنبال وحدت و عملا دنبال قدرت اند.
هزاره ها یک گروه قومی متمایز هستند که خصوصیات ظاهری مغولی دارند. آنها متفاوت به نظر می رسند و فرقه های مختلف آنها در پاکستان همواره از سوی سنی های متعصب مورد حمله قرار گرفته است.
تقرر محمد محقق، منتقد شدید و بیرحم اشرف غنی، به حیث مشاور ارشد ” رئیس جمهور” در امور امنیتی و سیاسی، عجیب به نظر میرسد ولی با در نظر داشت تحولات اوضاع افغانستان و تجرید او در میان ” شرکای بین المللی”، این استخدام زیاد غیر منتظره نیست.
غنی در منزوی نمودن و زمین زدن رقبا آن هم توسط خودشان تاکنون سرآمد بوده است.
طالبان روز گذشته هشدار دادند تصمیم غنی برای ماندن در قدرت تا اتمام دوره ریاست جمهوری اش به مذاکرات صلح که با هدف پایان دادن به جنگ چهل ساله در افغانستان را اندازی شده، آسیب می زند.
ترامپ با رویکرد استراتژی فشار حداکثری بر کشورهای مخالف خود، بخصوص کشورهای اسلامی، و حذف فیزیکی و ترور مجاهدان اسلامی، خواست با کسب محبوبیت بیشتر بین دولت-ملت آمریکا، دور بعد هم رئیس جمهور بماند، اما غافل از این‌که خداوند بر کید شیاطین واقف است و آن را در هم می‌کوبد.
این مدعیان فرهنگ هزارگی، جز ایجاد جنگ درون فرهنگی و ترویج وادادگی در برابر امور فرنگی کاری نکردند و نمی‌کنند.
جنگ در افغانستان به نظر می رسد به پایان برسد. ناتو که از ابتدای عملیات ها در افغانستان حضور داشته از تجربیاتش چه آموخته است؟