یک روز پس از آن که رئیس‌جمهور آمریکا، خروج رسمی و قطعی نیروهای آمریکایی از افغانستان را اعلام کرد، وزیر خارجه آمریکا با سفر به کابل، همچون بایدن، تاکید کرد ماموریت آمریکا در افغانستان (کشتن بن لادن و سرکوب القاعده) پایان یافته و دلیل دیگری برای باقی ماندن نیروهای آمریکایی در افغانستان وجود ندارد.
تلاش های دولت آمریکا برای متقاعد نمودن طالبان جهت شرکت در نشست استانبول، کماکان ادامه دارد.طی چند روز گذشته تماس‌های متعددی در سطوح مختلف با دولت پاکستان به عمل آمده تا این کشوربا استفاده از نفوذ خود بر روی طالبان، این گروه را برای شرکت در نشست استانبول متقاعد نماید.
شرایط تاریخی کنونی ایجاب می کند که از منطق سیاسی کارگرفته و با روحیه واقع بینی، بجای آن که بر تهدیدها و نقطه های افتراق تاکید ورزید، بر نقطه های مشترک و ضرورت هم پذیری، تقویت ارزش های سیاسی و اجتماعی مشترک و حفظ نظام سیاسی توجه جدی نشان دهیم. نباید اجازه دهیم که روزهای تلخ گذشته تکرار شود و زندگی ما بازیچه عده ای عناصر زورگو و چپاولگر و ماجراجو قرار گیرد.
با این شرایط، جنگ امریکا علیه تروریزم یک اشتباه بود و یک شکست بزرگ به شمار می رفت. تصور کنید اگر امریکا جنگ علیه تروریزم را شروع نمی کرد و در پاسخ به حملات تروریستی یازده سپتامبر کارهای پلیسی، قوانین بین المللی، روش های مشترک اطلاعاتی، تلطیف قلوب و اذهان و گفت و گو به جای جنگ مرگبار روی دست گرفته می شد، بدون شک طی این سال ها در صلح زندگی می کردیم و اکنون دنیای به مراتب صلح آمیزتری داشتیم.
زنده‌یاد استاد عرفانی از چهره‌های «معتدل» و «متعهّدِ» جامعه‌ی شیعه/هزاره بود و همگام با سه چهرۀ نامدار و ماندگار دیگر (مزاری، اکبری و صادقی نیلی) نقش محوری در تأسیس و توفیقِ حزب وحدت داشت. بر خلاف سه شخصیّت دیگر که هیچکدام اهل قلم و تحریر و خاطره‌نویسی وثبتِ رویدادها نبودند، شادروان عرفانی مردِ تحریر و تحلیل و ثبت وقایع و رویدادها بود.
پس آقای جوبایدن، کاملا درست گفته است وبه اهداف استراتژیک شان دست یافته اند، افسوس برماست که هیچ‌گاه نخواستیم بفهمیم، در کجای این عالم به سر می بریم؟! هدف ما ازجنگ، برادرکشی و خانه ویرانی چیست؟
امریکا با غُرِّش آمد و خاموش میرود؛ آمده بود برای خودش نه بخاطر ما. برای آبادی ما نیامده بود؛ آمده بود که امریکا آباد بماند. امریکا خود اعتراف کرد که هدف از حضورش در افغانستان نابود کردن دشمنان و خوابگاه دشمنانش بود. نه سرکسازی، آبادی، ملت سازی و متحد ساختن افغانها.
عربستان در دوره جنگ سرد برای امریکا دارای سه اهمیت بود. اهمیت سیاسی به منظور پشتوانه پروژه اسلامگرایی و پشتیبانی از اخوان المسلمین در برابر پروژه چپ عربی، اهمیت اقتصادی بدلیل مزیت نفت که اوجش در پروژه پترودلار دهه ۱۹۷۰ بود و نهایتاً اهمیت امنیتی که نمود آن در پروژه کلوب سافاری بود که قرار بود دستگاههای امنیتی چند کشور از جمله ساواک ایران و استخبارات عربستان ذیل کلوب سافاری خلأ سیا در منطقه را پس از رسوایی واترگیت جبران کنند.
روسیه به دلیل برتری‌های نظامی و سیاسی در آسیا و شرق اروپا، قدرت مهمی به شمار میرود. در ابعاد دیپلماتیک، روسیه در روند توسعه نفوذ منطقه‌ای‌اش در دو پرونده یعنی بلاروس و قره‌باغ تلاش نمود تا ضمن حفظ متحدانش به آن‌ها گوشزد کند که چشم دوختن به غرب حاصلی برای آنان در پی نخواهد داشت.
ظاهراً با به تعویق افتادن خروج سربازان امریکایى از ماه مى به سپتامبر، مخالفت ارگ با رهایى زندانیان طالب و ادعاى عدم اشتراک طالبان در هیچ نشستى قبل از خروج نیروهاى خارجى از افغانستان، گمانه زنى ها بر این است که جو تفاهم بهم ریخته و اوضاع رو به تیره گى به پیش میرود.