افغانستان در دهبیست سال اخیر به یک روایت جدید نیاز داشت. سیاستمداران افغانستان نتوانستند این خلا را شناسایی و پاسخ بگویند. اما مسعود جوان درست در یک بزنگاه تاریخی، توانست ظهور کند و به این نیاز مبرم پاسخ بگوید. حالا او خالق “روایت جدید” و بدیع برای مردمان این دیار است.
گروه طالبان پس از سه هفته بالآخره کابینه حکومتش را ناوقت روز سهشنبه ۱۶ سنله اعلام کرد. در این کابینه جز اعضای سابق و جدید گروه طالبان حتا یک نفر نه از شخصیتهای ملی، نه از گروههای سیاسی ونه از اقشار اجتماعی جامعه افغانستان کسی حضور دارد.
یکی از چیزهایی که در این روزها شاید تعجب هر ناظر بیرونی را برانگیزد، اعتراضات خیابانی بانوان در شهرهای افغانستان است. پس از اشغال کابل بهدست طالبان، این بانواناند که با راهاندازی راهپیماییهای خیابانی، حاکمیت جهل طالبانی را به چالش میکشند. واقعیت غیر قابل انکار این است که شمار بانوان در همه این اعتراضات بیشتر از مردان بودهاست. چرا؟ گپ چیست؟
طالبان یک گروه یکپارچه و متحد نیستند. همین اکنون این گروه به پنج شاخه یا بیشتر تقسیم گردیدهاند. مهمترین این شاخهها، شبکه حقانی است که خود را “فاتح کابل” میداند و بر تمام نهادهای امنیتی مسلط است.
بعد از سقوط طالبان در سال ۱۳۸۰ و موافقتنامهی بُن، پشتونهای دست اندرکار در حکومت به شمول کرزی و غنی، از حضور اقوام دیگر در ردههای تصمیمگیری و پُستهای بالای حکومت، سخت در رنج و عذاب بودند، اشرف بیشرف طوری برنامهریزی کرد که قوم تمامیتخواه و زورگو، قدرت را دربست در اختیار بگیرد.
پنجشیر شکست ناپذیر است. پنچشیر دیگر دره ی دور افتاده ای در شمال کابل نیست. پنجشیر معنی دیگر مردانگی است، نام دیگر آزادگی است. پنجشیر یعنی غرور، یعنی عزت و آزاده زیستن. برای من پنجشیر نام دیگر بودن من است، نام دیگر قلبم.
واقعیت هاى تاریخ معاصر بوضوح نشان میدهد که طالبان مولود نامشروع دستگاه استخبارات پاکستان براى پیشبرد جنگ نیابتى اسلام آباد و ابزارى براى تأمین منافع ملى آن کشور در افغانستان و منطقه بوده و اند.