افغانستان را باید نجات داد!

اشرف غنی امر تقرر رئیس دفتر سرور دانش را امضا کرد. برخی آن را تحقیرمعاون دوم تقلی کردند. بلی حق هم دارند. این غیر قابل قبول است که معاونین رئیس جمهور، هرکی باشد، توانایی تعین و مقرری نزدیکترین و وفادارترین همکار خود را نداشته باشد.

البته در تمام نظام ها، حتا در دموکراسی ها، تعین مامورین عالیرتبه دولتی از امتیازات نخست وزیر یا رئیس جمهور است. ولی افغانستان یک کشور عادی نیست و معاونین رئییس جمهور بر علاوه که خود را نماینده قوم خود میدانند، همراه با رئیس جمهور منتخب مردمند. همه میدانند که اشرف غنی حتی روی تعین یک مدیر اداره هم نظارت میکند. او افراد و گماشته های خود را بدون هیچ تجربه کاری واثبات لیاقت و کاردانی فقط روی معیار قومی یا بازی سیاسی و عوام فریبی در پست های مهم دولتی تعین میکند، اما حتی این حق را برای تعین رئیس دفتر معاونین خود از آنها دریغ میکند.

این نظام باید بازنگری شود. امریکا برای نظامی که ساخت قانون اساسی را تدوین کرد که از رئیس جمهور یک شخص مستبد، اتوریترو یکه تاز میسازد. هرگاه این رئیس جمهور فردی متعصب، و تبعیض گرای قومی چون اشرف غنی باشد، معاونین آن گرچه منتخب اند ولی به حیث مامورین زیر دست او شمرده میشوند.

این طرز ادره دولتی مستکبرانه ممکن برای عده این قومگرا و شوونیست مطلوب باشد ولی استمرار حکومت شخصی قومی برای افغانستان خوب نیست.این یکی از عواملی است که من طرفدار تعدیل قدرت سیاسی، تعدیل قانون اساسی، تقلیل اختیارات رئیس جمهور و یک سیستم اداری عدم مرکزیت سخت هستم.. گذشته از این عوامل بنیادی، اشرف غنی کاملآ به باریکی ساختار سیاسی قومی افغانستان یا آگاه نیست و یا عمدآ معاونین خود را که از نگاه تئوریک مشروعیت خود را از قوم خود میگیرد و از همین جهت است که هر کاندید ریاست جمهوری معاونین خود را از اقاوم غیر قوم خود انتخاب میکند، تحقیر میکند.

برای نجات افغانستان از حکومت انحصاری و قومگرای غنی، برای آمادگی مذاکرات با طالبان از موضع متحدانه و با قدرت، به نتایج انتخابات تقلبی تن ندهید و از طریق مذاکرات سیاسی و سپس از طریق تعدیل قانون اساسی با طالبان یا بی طالبان پی گذاشتن نخستین خشتهای یک افغانستان متحد، بدون تبعیض قومی، مذهبی و یا فرهنگی باشید. نسل جوان باید از این خواستهای عدالت خواهی حمایت کنند. میدانیم که رهبران تیم ثبات و همگرایی مظهر دموکراسی، ترقی و مبارزه با فساد نیستند. ولی در مرحله کنونی همین ها را دارید و بس. خودتان از ۲۰ سال شرایط مساعد برای تشکل و آگاهی سیاسی بهره نگرفتید. حداقل در مرحله گزرای کنونی واقعبین باشیم. سنگ بزرگ را از سر راه تان بردارید، نوبت به سنگهای متوسط و کوچک خواهد رسید، ازعقلانیت و تدبیر مردم مان بهره گیریم : “دو خربوزه را نمیتوان در یک دست گرفت” !

دکتر کریم پاکزاد