کرامت انسانی، ضامن تامین حقوق افراد

حق پدر، حق زن، حق کودک، حق مادر و…. زمانی قابل دست‌یابی خواهد بود که بنیاد جامعه و ساختار کلان سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کشور بر “کرامت انسانی” و “رفع تبعیض” و “عدالت” استوار شده باشد؛ یا کم از کم جهت گیری‌ها، برنامه ریزی‌ها و کارکردها بدانسوی رهبری و مدیریت شوند، و از فرصت‌های پیش آمده انسانی و اجتماعی برای تحقق آن استفاده سالم صورت گیرد.

اما در جامعه ای که “خون” و “قبیله” و خصوصیات بر گرفته از آن‌ها و “برتری” سیاسی و اقتصادی و اجتماعی معیار و شایسته برخورداری از حقوق فردی باشد، ارزش‌های انسانی و شعارهای آرمانی فقط “روئین تن” توجیه وضعیت نامطلوب موجود و تداوم بخش برخورداری و بهره داری آنانی که بر چنین وضعیتی نامطلوب سیطره دارند باشد، گرامی‌داشت مناسبت‌ها فقط یک “سرگرمی” بیهوده و “گرم کننده” بازار مداحان و “انحراف” از مسیر اصلی حق طلبی و عدالتخواهی است.

ما زمانی به همه “حقوق انسانی” دست خواهیم یافت و یا به آن نزدیک خواهیم شد، که کم ازکم خواست و اراده سیاسی و اجتماعی ما “کرامت انسانی” و “رفع تبعیض” و “عدالت” را، بر معیارهای “قبیله ای” و “خونی” ترجیح دهد، و دگرگونی اساسی در ساختاری سیاسی و اجتماعی و اقتصادی بر محوریت “کرامت انسانی” تحقق یابد.

شکور اخلاقی