چرا با توزیع چنین شناسنامه‌ای مخالفم؟

دنباله‌رو هیچ کس و یا گروه سیاسی خاص نیستم، آنچه را در اینجا شریک می‌سازم، دیدگاه شخصی خودم است. درعین حالی‌که ضرورت توزیع شناسنامه‌های جدید را درک می‌کنم و هیچ مشکلی با واژه‌ها هم ندارم.

۱ـ حکومت با یک صحنه‌سازی تظاهرات ساختگی که تعدادشان به دوصد نفر هم نمی‌رسید، آن هم با مشارکت عناصر معلوم‌الحال و نفاق‌افکن چون«اسماعیل یون، طاقت، احمدزی، بارکزی و…» جلو تطبیق قانون لازم‌الاجرای مصوب شورای ملی و توشیح شده توسط همین رییس جمهور را به طور بسیار خود خواهانه و ظالمانه به کناری گذاشتند و بجایش به طور مهندسی شده فرمان غیر قانونی به بهانه تعدیل صادر و تا پایان جریان به شکل بسیار مشکوک تعقیب، طی مراحل و به فرجام رساندند که همین موضوع به خوبی نشان می دهد که ریگ کلانی لای کفش‌های  شان بوده و هست.

۲ـ همه می‌دانیم که«افغانستان» یک جغرافیا است و از چگونگی این نام‌گذاری هم خبر داریم. برگزیدن واژه«افغان» که مساوی با هویت قومی خاص‌است، به عنوان«ملت»، امتداد زیاده خواهی‌ و برتری طلبی، در راستای هویت‌زدایی دیگران و تحمیل هویت قوم خاص بر همه مردم کشور است که منجر به تشنج‌آفرینی، گسترش بی ‌ثباتی‌های بیشتر و متلاشی شدن وحدت نیم بند میان مردمان کشور را در بر خواهد داشت.

۳ـ با توجه به وجود عبارت«جمهوری اسلامی افغانستان» در صدر شناسنامه‌های جدید، هیچ لزومی ندارد تا در پایین آن«ملت افغان» هم ذکر شود، آیا همین قدر برای تثبیت مثلآ«اسلامیت و افغانیت» منافقانه برخی از عناصر ریاکار کفایت نمی کند؟

واقعآ، چرا اینقدر اصرار و لجاجت؟ من در پشت این‌همه یک دندگی و زورگویی، هیچ دلیل دیگر بجز زیاده خواهی قبیلوی حلقه های خاص که حتی از قوم خود شان هم نمایندگی کرده نمی توانند، نمی بینم.

استناد عده‌ای قانون شکن که همین قانون اساسی را بوسیده و در طاقچه بالا گذاشته، به ماده چهارم قانون اساسی، در واقع تقابل با روح قانون اساسی است. ماده یاد شده به مفهوم تساوی حقوق و یکسان بودن جایگاه شهروندان در بهره مندی از امتیازات شهروندی شان‌است و به هیچ وجه نمی تواند مجوزی برای اعمال سلیقه‌ای مغرضانه افراد معلوم‌الحال باشد.

با توجه به روند روبه شتاب و آشکار هویت زدایی از اقوام بومی کشور که سالها است جریان دارد و از سوی دیگر مماشات بدون وقفه زمامداران  با تروریست ها و اعطای امتیازات فوق العاده به آنها به دلایل گرایشهای قومی و ده ها مثال دیگر مبنی بر قوم پرستی  مطلق‌است که باید برای جلوگیری از این‌همه بی عدالتی‌ها و تبعیض، نقطه آغازی باشد.

می بینیم که از سرود ملی گرفته تا اسناد مهم و معتبر دولتی، شناسنامه پولی، عناوین مهم دولتی، علمی، نظامی و حتی نامگذاری های جعلی روی مناطق ووو… همه و همه بدون کدام دلیل قناعت بخش، در یک جهت خاص و برای هویت خاص مصادره شده‌است که این همه زیاده خواهی‌ها، نباید به بهانه هایی مثلآ«حفظ وحدت ملی» از اقوام دیگر بریده و به حساب«حلقه خاص» در یک قوم خاص واریز گردد.

در نهایت با صراحت کامل باید بگوییم که آقای غنی به دلیل اینکه از نبود پایگاه مردمی حتی در میان قوم خودش به شدت رنج می برد لذا با این ماجرا جویی که ممکن به تقابل قومی در کشور منجر شود،  به زعم خودش می‌خواهد«بابا» شود.

سلمان علی ارزگانی