نمایش مضحک

به تاریخ ۱۵ قوس ۹۹ در ولایت دایکندی به مناسبت محو خشونت علیه زنان، نمایشگاه موتورسیکلت سواری دختران را راه‌ اندازی نموده است. هدف این کار مبارزه با خشونت و حمایت از بانوان گفته شده است.

من مانده‌ام که این رفتار نمایشی با محو خشونت علیه زنان چه ربطی دارد. ایا واقعا می‌توان گفت این رفتار از جانب یک نهاد رسمی به کاهش خشونت علیه بانوان کمکی می‌کند؟!

چه پیوند منطقی بین خشونت علیه زنان و موتورسواری دختران وجود دارد؟!

آیا طراحان این برنامه سوراخ دعا را گم‌ نکرده‌اند؟

آیا هزینه‌های مصرف شده تضییع و هدر دادن بودجه نیست؟

به نظرم نهاد برگزارکننده می‌توانست برنامه‌های بسیار بهتری روی دست گیرد که در راستای اهداف و مسئولیت کاری شان انجام شود، از قبیل:

برگزاری گاه‌های آگاهی دهی در سطح ولسوالی‌ها و قریه‌جات، ریشه‌ یابی خشونت‌ها و راهکارهای مبارزه با آن، تولید متون علمی تخصصی در این زمینه، جامعه شناسی خشونت، آموزش خانواده‌ها در زمینه مهارتهای زندگی و رفتار صحیح زوجین با یکدیگر و آشنایی با حقوق و تکالیف یکدیگر، تقویت آموزش قبل از ازدواج، بررسی دلایل ازدواج‌های اجباری و تاثیر آن بر سلامت خانواده و جامعه و فرزندان، گفتمان آشتی‌دهی جامعه با اخلاق و فرهنگ اسلامی، و ده‌ها مولفه‌ی مهم علمی فرهنگی دیگری را می‌شد اجرا کرد.

اما مسئولین معاش بخور و بی‌دغدغه دایکندی بدترین و مضحک‌ترین نمایش را به اجرا در آوردند. برنامه‌های از این دست نه تنها خشونتی را کاهش نمی‌دهد که خشونت آفرین نیز است.

این اعمالِ غیر حرفه‌ای در واقع خنده به شعور و فهم مردم است، یعنی آن‌ها فکر می‌کنند که ما هر کاری خواستیم انجام می‌دهیم، کسی نمیفهمد تا از ما بپرسد و پاسخگو باشیم.

بله؛ وقتی اهل دانش و دانایان خانه نشین است و کار به نا اهلان سپرده می‌شود، برایندی جز بلاهت و فضاحت در پی ندارد.

همه میدانیم استخدام ادارات بر اساس واسطه و باندبازی گزینش می‌گردد، در جامعه‌ی که به تخصص و دانش ارزشی قایل نباشند توقع کار صحیح و ثمربخش کاملا بی‌جا است.

سرور اخلاقی