نسل کشته های بی نبرد

اگر متهم به پخش و نشر انرژی منفی نشوم؛ واقعیت اما آن است که ما همه کشته شدگان بی نبردیم؛ نسلِ که در اوج بی انصافی زمانه متولد شدیم؛ نسلِ انقلاب های نیمه کاره و اعتراض های سرکوب! نسلِ پر از استعداد در کنج خانه و در سایه اضطراب، نسلِ نابغه های محصور و آواره، نسل ما را نه گذشته ها درک میکنند و نه آینده ها خواهند فهمید. روزگار به ما که رسید رودخانه ها خشکید، جنگل ها سوخت و ابرها دیگر نبارید. آری، نسلِ دیدن و نداشتن، خواستن و نتوانستن، رفتن و نرسیدن‌. نسلِ آرزوهای که تا آخرش بر دل ماند. نسلِ ماندن بر سر بی راهی، وقتی سالها با خون دل درس خواندیم و اینک هر ثانیه شرمنده ی پدر و مادری می شویم که عمرشان را به پای ما گذاشتند و این روز ها نمی توانیم عصای پیری شان باشیم. تمام بحران ها هم که درست شود، ذهن از خواب پریده مان، به هیچ وعده و فریبی نخواهد خوابید و چقدر این بیداری عمیق، تاوان دارد این روز ها.

حیدر شجاعی