مدعیان روشنفکری و بی‌گانه انگاری غیر منطقی!

چند روزیست که مدعیان روشنفکری جلوه‌های گوناگون یک فرهنگ و یک تاریخ را در قالب بی‌گانه انگاری غیر منطقی در تقابل هم قرار می‌دهند و با این کار عامدانه یا ناآگاهانه، در برابر برخی جلوه‌های یک فرهنگ ایستاده ادای مبارزه با فرهنگ بی‌گانه را در می‌آورند که اگر دقت شود درخواهیم یافت که جلوه‌های گوناگون یک فرهنگ و یک تاریخ هیچ‌گاه با هم در تضاد نیست؛ زیرا تضاد واقعی جلوه‌های متفاوت در صورت وجود تضاد در ریشه‌ها قابل قبول و پذیرش است نه با وجود فرهنگ و تاریخ واحد که صرفا جلوه‌های گوناگون دارد.

به عنوان نمونه طبق فرهنگ اسلامی، ارزشی به نام عفت مطرح می‌شود که تحت عنوان هنجاری به نام حجاب جلوه‌های گوناگون و بروز و ظهور متفاوت دارد؛ مثلا در ایران در قالب پوشش یک نوع چادر یا مانتوی خاص، در کشورهای عربی در قالب پوشش نوع دیگری چادر و مقنعه‌ها و در افغانستان در قالب پوشش نوعی پیراهن و چادرهای رایج در این کشور بروز و ظهور پیدا می‌کند که دارای ریشه‌ی واحد اند و صرفا ظاهری متفاوت دارند و روحا یک هدف را که همان حفظ ارزشی به نام عفت باشد، دنبال می‌کنند.

بنابراین، بی‌گانه انگاری در میان جلوه‌های گوناگون یک فرهنگ و یک تاریخ، سخت سخیف و ناشیانه است. سخیف تر از آن، حمایت مدعیان روشنفکری از پوشش‌های که در تضاد با فرهنگ یک مردم است، می‌باشد. عجیب است که این‌ها با پوشش کامل در قالب چادر یا مانتوهای مناسب مخالفت می‌کنند ولی از پوشش نامناسب در قالب لباسهای نیمه عریان حمایت می‌نمایند؛ مخالفت با پوشش تصویر اول و حمایت از پوشش تصویر دوم به خوبی گویای سخافت موضع مدعیان روشنفکری است.

خلاصه بی‌گانه انگاری این مدعیان هیچ توجیه علمی و منطقی ندارد؛ زیرا صرف تفاوت جغرافیا باعث بی‌گانگی جلوه‌های گوناگون یک فرهنگ و یک تاریخ نمی‌شود بلکه بی‌گانگی واقعی جلوه‌ها به بی‌گانگی فرهنگ‌ها و تاریخ‌ها بر می‌گردد یعنی جلوه‌هایی باهم در تضاد و بی‌گانه اند که از فرهنگ‌ها و تاریخ‌های متضاد پدید می‌آیند نه از فرهنگ و تاریخ واحد.

محمد امین احسانی