مایکل سمپل: طالبان از ازبک‌ها به عنوان مواد سوخت استفاده می‌کنند

مایکل سمپل؛ معاون پیشین نماینده اتحادیه اروپا در افغانستان از نارضایتی ازبک‌ها از طالبان خبر داده و اعلام کرده که طالبان از ازبک‌ها به عنوان ابزار و «مواد سوخت» استفاده می‌کند.

مایکل سمپل؛ معاون پیشین نماینده اتحادیه اروپا در افغانستان روز دوشنبه، دوم میزان اعلام کرد که برخی از چهره‌های با نفوذ ازبک از طالبان ناراضی اند و به دنبال فرصتی برای تشکیل نیروی مستقل هستند.

معاون پیشین فرستاده اتحادیه اروپا در امور افغانستان، به رسانه‌ها گفت که طالبان از ترک‌تباران به‌ویژه ازبک‌ها به عنوان مهر تایید بر ادعای‌شان مبنی بر «همه‌شمول» بودن نظام طالبان استفاده می‌کند.

او افزود که ازبک‌ها نقشی در تصمیم‌گیری‌های کلان طالبان ندارند.

او افزود: «طالبان به ازبک‌ها نه امتیاز می‌دهد، نه سهمی در قدرت می‌دهد و نه به آن‌ها اهمیت می‌دهد. فعلا ازبک‌ها در نظام طالبان نقش سمبولیک دارند.»

در ماه جوزای امسال انستیتوت تحقیقاتی خاورمیانه در گزارشی درباره حضور اقوام غیرپشتون در حکومت طالبان گفت که تاجیک‌ها پنج درصد، ازبک‌ها سه درصد و هزاره‌ها نیم درصد در رهبری این گروه حضور دارند.

انستیتوت تحقیقاتی خاورمیانه در این گزارش نوشت که از میان هزار و ۱۳۷ مقام ارشد طالبان، ۸۹۱ نفر آنها پشتون، ۵۳ نفر تاجیک، ۲۸ نفر ازبک و ۶ هزاره اند.

سمپل با اشاره به حضور برخی از ازبک‌های بانفوذ در صفوف طالبان گفت که این گروه به مرور زمان و به بهانه‌های مختلف ازبکان را از بدنه قدرت و صفوف خود طرد کرده‌است و «حضور ازبک‌ها در پست‌های بلند به مرور ضعیف شده می‌رود.»

او تصریح کرد که در سه سال اخیر، طالبان ازبک از وظیفه‌های شان برکنار، از خانه‌های شان اخراج و در برخی موارد نیز بازداشت و زندانی شده‌اند.

در اواخر ماه سنبله، صلاح‌الدین ایوبی؛ فرمانده ازبک‌تبار طالبان در زابل به رسانه‌ها تایید کرد که از کار کردن با حکومت طالبان کناره‌گیری کرده‌است.

سمپل بدین باور است که هرچند ازبکان تاحال واکنش جدی در مقابل طالبان نشان نداده‌اند، اما نارضایتی آنان به اوج رسیده و احتمالا با نیروهای مخالف طالبان یکجا شوند.

معاون پیشین فرستاده اتحادیه اروپا در افغانستان مدعی است که سران طالبان از نارضایتی روزافزون ازبکان و احتمال ادغام آنان با نیروهای مخالف باخبر و نگران اند، ولی «به جای تفاهم برای اجرای عدالت اجتماعی، فشارهای خود را بر آنان [ازبکان]، افزایش می‌دهد.»

سمپل از هراس طالبان از تشکیل «جزایر قدرت» یاد کرد و افزود که «این گروه از بغاوت و شورش علیه قدرت مرکزی» هراس دارد.

او گفت که اگر رهبران طالبان قناعت ازبکان را حاصل نکنند، به مرور زمان «دامنه قدرت این رژیم بسیار محدود می‌شود.»

اخیرا عبدالرشید دوستم؛ رهبر حزب جنبش ملی افغانستان، خواستار تشکیل یک حکومت «موازی» یا در تبعید در برابر طالبان شد.

او از احزاب سیاسی افغانستان خواست که برای متلاشی کردن طالبان، بر سر ساختار این حکومت به توافق برسند.