قضاوت بعد از تامل

از مهریز تا یزد حدود چهل کیلومتر راه است از انار که طرف یزد بیاییم حدود ده کیلومتری مهریز یکی از ایستگاههای مهم ایست وبازرسی که قسمت عمده مسیر جنوب را پوشش می دهد و توسط نیروهای سپاه پاسداران اداره می شود، قرار دارد. موقعیت این بازرسی در جای قرار دارد که تمام جاده های کرمان به همدیگر وصل شده وبه صورت یک جاده اصلی طرف مهریز ویزد امتداد می یابد.

این ایست بازرسی یکی از جدی ترین بازرسی های کل ایران است. ماشین های مسیر زاهدان وکرمان وبندر عباس از این مسیر طرف تهران ومرکز کشور می آید. دو طرف این ایست وبازرسی، سرعت گیرهای بزرگ در سطح جاده احداث شده است وعلایم هشدار دهنده نیز به حد کافی وجود دارد. وظیفه اصلی این ایستگاه کنترل قاچاق(انسان، کالا ومواد مخدر) است. برای بازرسی ماشین ها در صورت لزوم از دستگاه و سگ های آموزش دیده استفاده می کند. تمام اتباع خارجی در این ایستگاه کنترل وبررسی می شود مسافرین جنوبی با سگ های مواد یاب نیز اغلب بازرسی می شود. هر ایرانی مشکوک نیز به دقت مورد بازرسی قرار می گیرد ماشین های سنگین نیز کنترل ودر صورت لزوم در مکان مشخص با دقت بیشتر کنترل وبررسی می شود.

این که گفته می شود روز گذشته سواری حامل هموطنان ما در یزد آتش گرفته است، هر چند برای قضاوت زود است وسرکنسول کنسولگری افغانستان در زاهدان گویا به یزد رفته است ولی احتمالا حادثه برای این سواری در نزدیکی های مهریز وحد فاصل مهریز ویزد رخ داده است. گشت های انتظامی قبل وبعد از ایست بازرسی را اغلب تحت پوشش قرار می دهد قاچاقچیان مواد مخدر وکالا وانسان را شب وروز تحت تعقیب قرار می دهد. به روشنی نمی دانیم که مامور شلیک کننده به این سواری می دانسته داخل سواری، انسان است وشلیک کرده یا نمی دانسته است؟

با این حال بد نیست انگشت خود را به سوی خود ودولت وکشور خود نیز دراز کنیم. چرا به این حال رسیدیم؟ چرا این قدر با فقر دست وپنجه نرم می کنیم که ۱۴ نفر در یک سواری وقاچاقی وارد کشور دیگر می شویم؟ دلت خود ما برای مردم خود چه کرده است؟آیا حق داریم قانون کشور دیگر را زیر پا بگذاریم بعد توقع داشته باشیم دیگران ما را احترام کند؟ خود ما به همدیگر چه مقدار احترام می گذاریم؟

محمد حسین احمدی