طالبان و خشونت؛ «از ستایش انتحاری‌ها تا ترویج افراطگرایی»

افغانستان بیش از چهار دهه می‌شود که از خشونت و افراطگرایی، رنج برده است و هزاران شهروند این کشور، قربانی خشونت و افراطگرایی شده است.

از زمان تسلط گروه طالبان بر افغانستان، میزان خشونت در این کشور ابعاد گسترده و پیچیده به خود گرفته است و نگرانی از رشد افراطگرایی در لایه‌های فرهنگ و جامعه افغانستان، افزایش یافته است.

در یک سال گذشته که گروه طالبان بر افغانستان حاکم بوده‌اند، خشونت بیشتر از هر زمانی به مناطق محل سکونت شیعیان هزاره متمرکز بوده است و نهادهای آموزشی، نوجوانان و زنان را در این مناطق، هدف قرار داده است.

این مسئله نشان می‌‎دهد که خشونت در سایه سلطه گروه طالبان در افغانستان، نه تنها رو به کاهش نیست، بلکه با ابعاد تازه تر، در حال افزایش است.

با وجود اینکه عوامل مختلف در افزایش میزان خشونت در افغانستان دخیل است، اما عمده‌ترین عامل آن، سیاست‌های گروه طالبان است؛ سیاست‌های که به باور بسیاری از شهروندان افغانستان، منجر به ترویج خشونت و افراطگرایی در کشور می‌شود.

«ستایش از انتحاری‌ها»

دیروز چهارمین سالروز کشته شدن جنرال عبدالرازق اچکزی، فرمانده قدرتمند پولیس قندهار در جنوب افغانستان بود. او در ۲۶ میزان سال ۱۳۹۷ پس از جلسه امنیتی با اسکات میلر، فرمانده نیروهای آمریکایی و ناتو در افغانستان و هنگام خروج از دفتر والی قندهار، توسط یک نفوذی گروه طالبان ترور شد.

گروه طالبان در شبکه‌های اجتماعی و در چهارمین سالروز کشته شدن جنرالی که به مخالفت سرسختانه با گروه طالبان و پاکستان مشهور بود، کارزار تویتری زیر نام «فدائیان» را راه اندازی کردند.

آنها در این کارزار و با استفاده از هشتگ فدائیان، از نیروهای انتحاری خود که در بیست سال گذشته حملات انتحاری را در افغانستان انجام داده‌اند، ستایش می‌کنند.

سال گذشته نیز سراج الدین حقانی، سرپرست وزارت امور داخله گروه طالبان و رهبر شبکه حقانی، در یک مراسم ویژه در هوتل مجلل انترکانتنینتال کابل، از خانواده‌های انتحاری‌ها، دلجویی کرد و به آنها وعده توزیع زمین داد.

ستایش از انتحاری در جامعه‌ای که بیش از چهل سال است درگیر خشونت و افراطگرایی است، چیزی بجز ترویج خشونت، تقویت ریشه‌های افراطگرایی و ترویج افکار و اندیشه‌های تندروانه، حاصلی ندارد.

اما این خطر، درست است که در حال حاضر تنها افغانستان را تهدید می‌کند و دوام خشونت و حیات گروه‌های تروریستی را در افغانستان تضمین می‌کند، اما در دراز مدت، تمام منطقه، به ویژه کشورهای همسایه افغانستان را گرفتار خواهد کرد و خشونت، افراطگرایی و حرکت‌های تندروانه، دامنگیر آنها نیز خواهد شد.

انتحاری‌ها در بیست سال گذشته مسئول خونین‌ترین و مرگبارترین حملات علیه مردم افغانستان بوده و در حملات آنها هزاران شهروند غیرنظامی و بی‌گناه این کشور کشته شده‌اند.

اکنون گروه طالبان به جای اینکه به دلیل کشتار غیرنظامیان پاسخگو باشند، از عاملان کشتار مردم و فرزندان آنها، ستایش علنی می‌کنند.

واحدهای انتحاری، اکنون نیز در تشکیلات نیروهای نظامی گروه طالبان جایگاه ویِژه دارد و این مسئله نشان می‌دهد که انتحار و ترور هنوز جزء اندیشه و پالیسی گروه طالبان است.

«ترویج افراطگرایی»

افراطگرایی سالهاست که دامنگیر فرهنگ و جامعه افغانستان شده است و با تسلط گروه طالبان بر این کشور، دیگر هیچ امیدی به ریشه کن کردن آن وجود ندارد.

طالبان در یک سال گذشته نه تنها برنامه‌ای برای ریشه‌کن کردن افراطگرایی در افغانستان نداشته‌اند، بلکه در صدد ترویج افراطگرایی و تقویت ریشه‌های آن در فرهنگ و جامعه افغانستان بوده‌اند.

یک از نشانه‌های ترویج افراطگرایی، ساختن مدارس دینی توسط گروه طالبان در سراسر افغانستان است؛ مدارسی که نصاب آموزشی آن، بیشتر از آن دینی باشد، ترویج افراطیت و برداشت سوء از آموزه‌های دینی است.

این گروه به تازگی یکی از این دست مدارس را در غرب کابل، جایی که بیشتر ساکنان آن شیعیان است، بنا گذاشته است و قرار است این مدرسه، یکی از بزرگترین مدارس دینی در کابل باشد.

اما چه نیازی وجود دارد در منطقه‌ای که ده‌ها مدرسه دینی از سوی عالمان دینی اهل تشیع و بر اساس آموزه‌های مذهب شیعه و اصول اسلامی، فعالیت شفاف و روشن دارد، گروه طالبان نیز اقدام به ساخت یک مدرسه دینی کند؟

چه عواملی باعث شده است که گروه طالبان که به فکر امنیت، آرامش و جان ساکنان غرب کابل نیست و برای این مردم جاده نمی‌سازد و برق را تأمین نمی‌کند، به فکر ساختن مدرسه دینی برای آنها شده است؟

بدون تردید در پشت این برنامه، سیاست گسترش افراطگرایی نهفته است و آنها می‌خواهند دامنه افراطگرایی را به غرب کابل بکشانند؛ جایی که مردمش به صلح دوستی و پرهیز از خشونت مشهور است.

با رویکردهای کنونی گروه طالبان، افغانستان برای سالهای متمادی دیگر نیز گرفتار خشونت، افراطگرایی و ترور و انتحار خواهد بود.

گروه طالبان نه تنها انتحار و ترور را به عنون یک عمل غیر انسانی تقبیح و نکوهش نمی‌کنند، بلکه رسما از انتحاری‌ها تمجید و ستایش می‌کنند؛ این یعنی تا طالبان در افغانستان حاکم است، ترور، انتحار و دهشت افگنی نیز ادامه خواهد داشت.

منبع: شفقنا