شهادت برای دیگران خوب است نه برای من!
- انتشار: ۱۴ حمل ۱۴۰۰
- سرویس: دیدگاهسیاست
- شناسه مطلب: 109650

حکمتیار شخصیتی عصیان گر، یاغی ونافرمان داشته و دارد، وی طول عمرش را در نافرمانی و سرپیچی سپری کرده، گاهی در مبارزه علیه خلقی ها، گاهی در جنگ با همسنگرانش، و آخر الامر سالها در جنگ با نظام کنونی!
هم اکنون نیز با تمام امتیازاتی که از جیب بیت المال و حکومت برای او واریز میشود همواره در مخالفت با نظام عمل میکند او جنگ، مبارزه، شهادت، استشهاد، انتحار و مرگ های اینچنینی را ستایش و پیروانش را برای انجام چنین اعمالی تشویق و ترغیب کرده و میکند! اما خودش از شهادت، استشهاد و مرگ در راه هدف و آرمانش میترسد و تمام تلاش خویش را بکار می بندد تا مبادا شهید ! شود.
از این رفتارش(سخنرانی در درون تریبون زرهی) چنین استباط میگردد که او به سخنان و انگیزه هایی که به مریدانش میدهد قلبآ باور ندارد وصرفآ از جهل عوام برای اهداف و خواسته های خود سود می جوید ورنه اگر شهادت و استشهاد چنانکه وی تعریف میکند منزلت و جایگاه داشته باشد پس چه بهتر از اینکه رهبر از آن هراسی نداشته و بسوی آن بشتابد!
اما این عوام سرسپرده، جاهل،کورمغز و افراطی کی بایدبفهمند که حکمتیار آنها را خر میسازد تا خودش خرکیف شود خدا داند!!
علی رضایی
نظرات(۰ دیدگاه)