شهادت برای دیگران خوب است نه برای من!

  • انتشار: ۱۴ حمل ۱۴۰۰
  • سرویس: دیدگاهسیاست
  • شناسه مطلب: 109650

حکمتیار شخصیتی عصیان گر، یاغی ونافرمان داشته و دارد، وی طول عمرش را در نافرمانی و سرپیچی سپری کرده، گاهی در مبارزه علیه خلقی ها، گاهی در جنگ با همسنگرانش، و آخر الامر سالها در جنگ با نظام کنونی!

هم اکنون نیز با تمام امتیازاتی که از جیب بیت المال و حکومت برای او واریز میشود همواره در مخالفت با نظام عمل میکند او جنگ، مبارزه، شهادت، استشهاد، انتحار و مرگ های اینچنینی را ستایش و پیروانش را برای انجام چنین اعمالی تشویق و ترغیب کرده و میکند! اما خودش از شهادت، استشهاد و مرگ در راه هدف و آرمانش میترسد و تمام تلاش خویش را بکار می بندد تا مبادا شهید ! شود.

از این رفتارش(سخنرانی در درون تریبون زرهی) چنین استباط میگردد که او به سخنان و انگیزه هایی که به مریدانش میدهد قلبآ باور ندارد وصرفآ از جهل عوام برای اهداف و خواسته های خود سود می جوید ورنه اگر شهادت و استشهاد چنانکه وی تعریف میکند منزلت و جایگاه داشته باشد پس چه بهتر از اینکه رهبر از آن هراسی نداشته و بسوی آن بشتابد!
اما این عوام سرسپرده، جاهل،کورمغز و افراطی کی بایدبفهمند که حکمتیار آنها را خر میسازد تا خودش خرکیف شود خدا داند!!

علی رضایی

نظرات(۰ دیدگاه)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *