دولتمردانِ آرام و بی‌تفاوت

علی‌رغمِ این حقیقت تلخ که طی چند روز اخیر حداقل یازده ولسوالی (تاکنون) به تصرف طالبان در آمده است و وضعیتِ کشور رو به بحران و آشفتگی پیش می‌رود؛ اما مسئولانِ ارشد حکومتی، وزرای دولت، وکلای پارلمان، رهبران احزب، تیکه‌داران قومی، سران مافیای اقتصادی و … نسبتاً آرام و بی‌تفاوت به نظر می‌رسند و گویا حداقل نگرانِ از دست دادن چوکی و منصب و معاش و معیشت خود هم نیستند!

یکی از دلایل آن آرامشِ آسرارآمیز و شگفت‌انگیز، این نکته است که جلالت‌مآبانِ یادشده، ثروت‌های بادآورده‌ای را که در بیست سال اخیر از سرمایه‌های ملی و کمک‌های خارجی و دارایی‌های مردم غارت کرده‌اند، به ترکیه و دبی و ایران و پاکستان و هند و روسیه و اروپا و امریکا منتقل نموده‌اند و بعضاً خانواده‌های خود رانیز پیشاپیش در قصرهای خارج مستقر کرده‌اند.

به باور این جماعت، چه طالبان بیایند و چه نیایند، آنها برای رفاه و آسایشِ چند نسل خود، سرمایه اندوخته‌اند و جایگاه و قصرها و حساب بانکی و شرکت‌های شان در خارج از کشور آماده است. پس چه بهتر که طالبان هرچه زودتر بیایند؛ تا آنها را از شرّ گرد و خاک و ناامنی افغانستان نجات دهند و به سواحلِ امن و آرامِ خارج از کشور برسانند!

مسیح ارزگانی