در جستجوى صلح!

حكومت سال هاست بر هر درى مى كوبد تا شايد به صلح دست يابد. در روزهاى گذشته، كابل به طور جداگانه، ميزبان نخست وزيران پاكستان و تركيه، آقايان شاهد خاقان عباسى و بن على يلدريم بود.

عباسى در سفر يك روزه اش به كابل از تعهد كشورش در حمايت از روند صلح در افغانستان خبر داد و با مقامات كابل براى تدوين برنامه صلح و همبستگى به توافق رسيد كه در پرتو آن هردو كشور مشتركا با تهديدات مشترك مبارزه نمايد.

قول و قرارهاى خاقان عباسى با مقامات كشورمان در حالى گذاشته مي شود كه پاكستان داراى حاكميت دوگانه غير نظاميان/ بخش انتخابى و نظاميان/ بخش سخت قدرت است و همه مي دانند كه حاكمان نظامى پاكستان، تصميم گيران اصلى آن كشور در ارتباط به مسايل امنيتى و به خصوص در رابطه به مسايل افغانستان مى باشند و به همين دليل حاكمان غير نظامى آن كشور، هر قول و قرارى كه تاكنون با افغان ها گذاشته اند، به جايى نرسيده و عملا توسط نظاميان، ناديده گرفته شده اند.

مسئله افغانستان براى حاكمان نظامى پاكستان، به يك ايدئولوژى غير قابل تغيير و اجتناب ناپذير تبديل شده و تاهنوز هيچ نشانه اى از تغيير رويكرد دخالت جويانه، خصم آلود و توسعه طلبانه آنان نسبت به افغانستان مشاهده نشده است و هرنوع تعهدى كه مقامات غير نظامى آن كشور بدهند و تا زمانى كه آن تعهدات از پشتوانه نظاميان حاكم برخوردار نباشند، تجربه ثابت نموده كه اين نوع تعهدات قاقد هرنوع اعتبار و اتكا و غير قابل اعتنا مى باشند.

بن على يلدريم نيز در سفرش به كابل حمايت كشورش از روند صلح در افغانستان را اعلام نموده و از رهبران افغانستان و پاكستان دعوت نمود كه به تركيه سفر نمايند تا در يك نشست سه جانبه، روند صلح در افغانستان را بررسى نمايند.

تركيه از كشورهاى بزرك مسلمان و تاثيرگذار در مسايل منطقه است و مردم افغانستان از هرنوع اقدام و ابتكارى كه در ارتباط به صلح در كشور شان از جانب تركيه و هر آدرس ديگرى صورت بگيرد استقبال مى كنند؛ اما متاسفانه ترديدى وجود ندارد كه مشكلى اصلى افغانستان، نظاميان حاكم/ هسته سخت قدرت در پاكستان است و تا زمانى كه در ذهنيت قرون وسطايى، خرد ستيزانه و توسعه طلبانه اين قوم، تغيير به وجود نيايد و همچنين تا زمانى كه صداقت و شفافيت در امر مبارزه با هراس افكنى از جانب ايالات متحده آمريكا، كشورى كه رهبرى مبارزه عليه هراس افكنى را در منطقه به عهده دارد، ديده نشود، هرنوع ابتكار صلح جويانه اى در كشورما و منطقه، عقيم خواهد ماند؛ همچنان كه برخى از رهبران طالبان كه مستقلانه به صلح علاقه نشان دادند، سر به نيست شدند!

ما افغان ها ضمن اينكه بنياد هاى دفاعى- امنيتى خود را تقويت مى كنيم، بايستى از متحدين بين المللى مان جدا بخواهيم كه در امر مبارزه با هراس افكنى در منطقه، از خود صداقت و شفافيت و كارآمدى نشان دهند و صد افسوس كه همه اقدامات به ظاهر ضد هراس افكنى همكاران بين المللى ما، تاكنون هيچ نوع خروجى مثبتى در پى نداشته است!

علی احمدی