حماقت برخی از هموطنان کمونیستی

در این که سوختن چند هموطن ما در در یزد، یک فاجعه به تمام معنا بود شکی نیست و هرکسی بخواهد از این قضیه به سادگی بگذرد یا آن را ماست مالی کند، یقینا وجدانش را فروخته است؛ در بدنه نظام جمهوری اسلامی، افرادی زیادی راسیست هستند که نفوذی زیادی هم دارند و هرکاری هم بخواهند علیه مهاجرین مظلوم انجام میدهند و بارها هم شبیه این کارها را انجام داده اند. اما برخورد برخی از هموطنان ما در داخل کشور، طوری تاسف بود که قطعا نتیجه اش بدتر شدن وضعیت برای مهاجرین در داخل ایران خواهد بود چنان که همین حالا هم افغانی بگیر به راه افتاده است… آنهایی که چند روز ‍پیش، تصاویر امام خمینی ره و آیت الله خامنه ای را آتش زدند و بدتر از همه پرچم جمهوری اسلامی که حاوی اسم ذات باری و بیش از بیست بار جمله الله اکبر در آن نوشته شده بود، را به آتش کشیدند هم اهانت به دین کردند هم این که بیشتز از همه دود آن به چشم همین مهاجرین بدبخت میرود و گذشتن از خطر قرمز دولت ها، چه راست یا غلط، قابل توجیه نیست و پیامدهای زیانباری را در پی دارد.

امام راحل، یک استثنا بود و در نگاه امام فرقی بین افغان و ایران نبود و کوچکترین تبعیضی علیه مهاجرین نداشت و در روزگار او مهاجرین از کمک های زیادی بهره مند شدند و حالا هم آیت الله خامنه ای برای مهاجرین غنیمت بزرگی است من و شما و همه مردم میدانند که هستند در ایران افرادی که به خون افغانی ها تشنه اند انگار انتقام محمود افغان یا چنگیز مغول را از افغانی ها میگیرند، ولی بازهم با وجود رهبر انقلاب، نمی توانند کاری کنند… فاجعه های مثل یزد، از همان انسانهایی هستند که نسبت به افغانی نگاه از بالا به پایین دارند…

بنابراین واکنش برخی از هموطنان کمونیست در داخل کشور، تهوع آور و از سر کینه و دشمنی به مهاجرین است نه از سر دلسوزی. مشکلات ها و معضلات مهاجرین فراوان است اما راهش این نیست باید از راه منطق و گفتمان حل و فصل گردد.

علی ظفر یوسفی