حضرت مهدی (عج) چه شباهت هایی با حضرت عیسی (ع) دارد؟

آنچه با آمدن نام مبارک حضرت مهدی (عج) در همان ابتدا به ذهن میرسد، انتظاری برای آمدن مصلح و عادلی است که جهان را از ظلم و پستی نجات خواهد داد و حکومتی یکپارچه، به دور از مرزهای زمینی و سلیقه های حکومتی به وجود خواهد آورد.

اما آنچه جالب است در همین ابتدا بدانیم این است که انتظار برای ظهور شخصیتی با ویژگی هایی خاص مانند حضرت مهدی (عج) فقط مختص دین اسلام نیست و تمامی ادیان و مذاهب الهی آن را پذیرفته‌ اند. تنها اختلاف موجود بین آنها در نام است.

در واقع پیامبران الهی، که هر یک از آنها مصلح دوران خود بوده‌اند،از ظهور شخصی خبر داده اند که جهان را به تسخیر خود در خواهد آورد و بر همه کره زمین حکومت خواهد کرد و گسترده عدالتش تمام زمین را فرا خواهد گرفت.

اما از این شباهت اصلی که بگذریم، در میان ادیان الهی دو شخصیت بیش از همه به عنوان منجی مطرح شده اند که شباهت های خاص و ویژه ای در میان آن دو وجود دارد :

حضرت مسیح (ع) و حضرت مهدی (عج)

حضرت مهدی (عج) و عیسی مسیح (ع) هر دو نواده دختری یسّی

براساس روایات و تاریخ موجود، حضرت عیسی (ع) و حضرت مهدی (عج) هر دو نواده دختری “یسّی” هستند.

پدر حضرت مریم: عمران از نسل حضرت سلیمان (ع) بود و از علمای برجسته بنی اسرائیل به شمار می آمد.

مادر حضرت مریم: مطابق با تاریخ طبری مادر حضرت مریم (س) حنه؛ دختر فاقود؛پسر قبیل بود. حنه خواهر همسر زکریای پیغمبر وخاله‌­ ی یحیی پیامبر بود.

پدر نرجس خاتون: یشوعا پسر قیصر، شاه روم و از نسل داود پیامبر(ع)

مادر نرجس خاتون: از اولاد یکی از حواری‌ های عیسی (ع) به نام شمعون صفا، وصی حضرت عیسای مسیح

در کتاب اشعیای نبی درباره ظهور حضرت حجت‌ (ع) آمده است:

«و نهالی از تنه «یسّی» بیرون آمده، شاخه‌ ای از ریشه‌هایش خواهد شگفت و روح خداوند بر او قرار خواهد گرفت.

مسکینان را به عدالت داوری خواهد کرد و به جهت مظلومان زمین، به راستی حکم خواهد نمود.کمربند کمرش، عدالت خواهد بود و کمربند میانش، امانت.»

به نوشته موج باز،در قاموس کتاب مقدس نوشته شده است: “یسّی” به معنای قوی، پدر حضرت داود (ع) و نوه “راعوت” است؛ و نسب وی در عهد قدیم دو مرتبه مذکور گشته، و دو مرتبه در عهد جدید وارد شده است و غالبا به «یسّی» بیت لحمی معروف می‌باشد و به گونه‌ ای مشهور بود که داود را پسر یسی می نامیدند، در صورتی که خود داود، شهرت و شخصیتی عظیم داشته و از پیامبران بزرگ بنی‌ اسرائیل بوده است و به واسطه داود «یسّی» از اجداد مسیح محسوب گشت.

شباهت مادر حضرت مهدی (عج) به مادر حضرت عیسی (ع)

در روایات آمده است که روزی عبور حضرت مسیح (ع) به سرزمین کربلا افتاد.

دید گروهی از آهوان در آنجا گردهم آمده اند و گریه می‌کنند. وقتی چشم‌ شان به عیسی‌ بن مریم افتاد، با چشمانی اشک‌ آلود به سوی وی آمده آمدند.

حواری‌ها هم نشستند و همگی به گریه افتادند، ولی یاران مسیح (ع) علت نشستن و گریه را نمی‌دانستند.

به همین سبب از حضرت مسیح پرسیدند: ای روح‌‌ الله و کلمه‌ الله، چه چیز شما را می‌گریاند؟

حضرت مسیح پاسخ داد: آیا می‌دانید این جا چه زمینی است؟

گفتند: نه

گفت: اینجا زمینی است که نواده حضرت رسول احمد (ع) و فرزند آزاده طاهره بتول، شبیه مادرم کشته و در همین جا به خاک سپرده می‌شود.

شباهت فاطمه زهرا (ع) به مریم از چند جهت است:

هر دو صدیقه هستند

مفضل بن عمر گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم: چه کسی فاطمه زهرا(ع) را غسل داد؟

فرمود: علی بن ابی‌طالب (ع) از کلامش دل‌ تنگ شدم و برایم دشوار بود؛ پس به من فرمود: گویا گرفتگی و دلتنگی برایت پیش آمد و سخنانم برایت گران بود؟

گفتم: بلی، قربانت شوم.

فرمود: به خودت سختی و ناراحتی راه مده، چون فاطمه (ع) صدیقه بود :

“فانها صدیقه لم یکن یغسلها الا صدیق، اما علمت ان مریم لم یغسلها الا عیسی”

حضرت زهرا(ع) صدیقه بود و صدیقه را غسل ندهد، مگر صدیق.

همان گونه که مریم را عیسی (ع) غسل داد، چون هر دو صدیق بودند.

هر دو، سرور زنان عالم هستند

مریم، سرور زنان زمان خویش بود، ولی فاطمه زهرا(ع) سرور زنان همه جهان از اولین تا آخرین است.

برای هر دو از آسمان مائده می آمد

هر دو، مورد لطف و عطای خداوند هستند

خداوند به مریم، عیسی (ع) را لطف فرمود:

إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِکَهُ یَا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَهٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ وَجِیهًا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَهِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ

و در حدیث معراج آمده است : «و به تو (ای محمد) بخشش نمودم تا از صلب و پشت علی(ع) یازده مهدی بیرون آورم که همه آنها از ذریه تو از دوشیزه بتول (فاطمه زهرا(س) ) می‌باشند.

آخرین آنان مردی است که عیسی بن مریم پشت سرش به نماز می‌ایستد و زمین را از عدل و داد پر می کند، همان گونه که از سوی آنان(دشمنان، ستم‌گران و غاصبان) از ظلم و تجاوز پر شده است.»

وأعطیتک أن أخرج من صلبه أحد عشر مهدیاً کلهم من ذریتک من البکر البتول، وآخر رجل منهم یصلی خلفه عیسى ابن مریم، یملأ الأرض عدلاً کما ملئت ظلماً وجوراً…

هر دو بانو، مخاطب ملائکه بودند

شیخ صدوق (ع) در امالی به اسنادش از ابن عباس، در ضمن حدیثی بلند، از پیامبر(ع) روایت می‌کند که آن حضرت درباره فاطمه (ع) و سختی‌هایی که پس از خودش بر آن بانوی بزرگوار وارد می‌گردد، فرمود: «سپس فاطمه (ع) خودش را خوار می‌بیند، پس از آنکه در دوران زندگی پدرش، عزیز بود.

در این هنگام است که خداوند متعال، اسباب انس او را با ملائکه فراهم می‌سازد و فرشتگان، وی را مخاطب خود می‌سازند و به ایشان به آنچه مریم را صدا کردند، ندا می‌کنند و می‌گویند: ای فاطمه، خداوند تو را برگزید و پاک نمود و بر همه زنان علام برتری داد. ای فاطمه، عبادت کن و سجده و رکوع نما با کسانی که برای ذات پروردگار رکوع می‌کنند.

پس از این، درد و الم به سراغ فاطمه می‌اید و مریض می‌شود؛ خدا مریم را به سراغ او می‌فرستد تا از او پرستاری نموده و با وی انس گیرد».

شباهت تولد حضرت مسیح (ع) و حضرت مهدی (عج)

براساس اسناد موجود، هنگامی که حضرت مسیح (ع) به دنیا آمد، خداوند متعال ولادت او را پنهان نگاه داشت و به مریم دستور داد به مکان «قصّی» رفته و در آنجا پناه گیرد.

سپس زکریا و همسرش، خاله مریم، در پی او روان شده و او را یافتند. پس از آن، حضرت عیسی (ع) معجزه‌ آسا به سخن آمده و خود را معرفی نمود.

در مورد امام زمان (عج) نیز خداوند بزرگ، حمل مادر و هنگام ولادت فرزند را مخفی داشت و پس از به دنیا آمدن هم به جز حکمیه و مادرش و بعدها گروهی اندک از یاران ویژه، کسی آگاه نشد.

البته از حدیث‌های رسیده استفاده می‌شود که در شرایط مناسب، امام عسکری(ع) او را به برخی از مردم دیگر نیز معرفی کرده است.

امام زمان(ع) پس از وفات امام حسن عسکری (ع) و نماز بر پیکر آن حضرت، طولی نکشید که از طریق سرداب مقدس، در پس پرده غیبت قرار گرفت.

شباهت چهره مهدی (ع) به مسیح (ع)

نقل شده است که مهدی قائم آل محمد (ع) از نسل علی بن ابی‌ طالب (ع) است.

وی در اخلاق، اوصاف، شکلف سیما، شکوه و هیبت، چون عیسی بن مریم است؛ خداوند به همه پیامبران هر چه داده، به او نیز داده و عامه نیز روایت کرده‌اند: “آن جناب شبیه‌ ترین مردم است به عیسی بن مریم”.

سخن گفتن در گهواره

ابونصر ظریف ، خادم امام حسن عسکری (ع)، می‌گوید: حضرت صاحب‌ الزمان (ع) در گهواره بود، به محضرش شرفیاب شدم.

فرمود: مرا می‌شناسی؟ آری؛ شما مولای من و فرزند مولای من هستید.

فرمود: این را نپرسیدم و این مقصودم نبود. گفتم : منظور خود را بیان فرمایید. فرمود: “من خاتم اوصیا هستم، خداوند به وسیله من بلا را از اهل و خانواده‌ام و شیعیانم دور می‌کند.”

یاری و تأیید شدن از سوی جبرئیل

«جبرئیل» کلمه‌ ای است عبرانی، به معنای “بنده خدا” و نام فرشته وحی و از بزرگان ملائکه است که بر همه انبیا یا بر اولوالعزم از آنان و یا بر بعضی از پیغمبران الهی نازل شده و وحی خدا را به آن‌ها ابلاغ می‌کرده است

نقل شده که وی حدود 24 هزار بار بر حضرت محمد (ع) و ده بار بر عیسی مسیح (ع) فرود آمده است. رسول گرامی اسلام (ع) فرموده‌اند: «جبرئیل از همه فرشتگان برتر است.»

امام ششم(ع) فرمود: “نخستین کسی که با قائم (ع) بیعت می‌کند، جبرئیل علیه‌السلام است.

وی در چهره پرنده‌ ای سفید از آسمان فرود آمده و با آن حضرت بیعت می‌کند، آنگاه یک پا بر بیت‌ الله و پای دیگرش را بر بیت‌ المقدس گذاشته و با صدای زیبا و بلند به گونه‌ ای که همگان بشنوند، می‌گوید: «فرمان خدا رسید؛ پس آن را با شتاب نخواهید»