جود و بخشش فراوان امام جواد (ع) به شیعیان

یک سخنران مذهبی، درمورد بخشش و کرامت امام جواد (ع) به شیعیان توضیحاتی داد.

دوران امامت امام جواد (ع) ۱۷ سال بود. یعنی از ۸ تا ۲۵ سالگی و ایشان در جوانی به شهادت رسیدند که ۱۵ سال امامتشان را با مامون و دو سال با معتصم عباسی، برادر مامون بودند و سرانجام، امام جواد (ع) به واسطه همسر خود و کمک معتصم عباسی به شهادت رسیدند و در آن زمان، هنگامی که شیعیان برای تشییع پیکر مطهر امام (ع) آمدند آن قدر روی پیکر پاک امام جواد (ع) گل ریختند که آن محل به بازار گل‌ها معروف شد.

حجت الاسلام والمسلمین مسعود عالی، سخنران مذهبی درمورد کرامت و منزلت امام جواد (ع) بیان کرد: در سلام و صلواتی که از کلام ائمه اطهار (ع) به امام جواد (ع) وارد شده این صلوات است: «اللهم و صلّ و سلّم علی الإمام التاسع الأوّاب السجّاد، الفائق فی الجود علی الأجواد، مانح العطایا و الأوفاد لعامّه العباد، ما حی الغوایه و العناد، قامع أرباب البغی و الفساد، صاحب معالم الهدایه و الإرشاد إلی سبیل الرشاد، المقتبس من نور علومه الأفراد من الأبدال و الأوتاد، أبی جعفر محمد التقی الجواد بن علی الرضا ساکن روضه الجنه بأنعم العیش، المقبور عند جدّه بمقابر قریش. اللهم صلّ علی سیدنا محمد و آل سیدنا سیما الإمام السجّاد محمد التقی الجواد؛» «بار خداوندا، بر امام نهم آن که بسیار به سوی خدا بازمی گشت و بسیار سجده می‌کرد درود فرست، آن که در بخشندگی و دهش بر بخشندگان سرآمد بود، عامه بندگان را از عطای خود بهره‌مند کرده، گمراهی و لجاجت را زدود و پیشوایان بدکاری و فساد را سرکوب نمود.

آن صاحب نشانه‌های هدایت که به راه راست ره می‌نمود و یگانگان از «ابدال» و «اوتاد» از نور دانش او فروغ برمی گرفتند، یعنی ابو جعفر، محمد تقی جواد فرزند علی [بن موسی]الرضا که ساکن بوستان بهشت است و از حیات بسیار خوش برخوردار است و در کنار قبر جدّش در گورستان قریش مدفون است.
بار خداوندا، بر سرور ما محمد و خاندان سرور ما، علی الخصوص امام بسیار سجده کننده، محمد تقی جواد درود فرست؛ که در این صلوات بیان شده است سلام بر امام نهم که در خانه خدا زیاد می‌آمد؛ کسی که در جود و بخشش فائق و برتر از همه بخشش گران بود و لقب جواد نشان دهنده بخشش و کارراه انداز و گره گشا بودن ایشان بود. به همین خاطر، شیعه و حتی اهل سنت زیاد به خانه امام جواد (ع) رفت و آمد می‌کردند.»

این سخنران مذهبی گفت: امام جواد (ع) در زمان خود به باب المراد معروف شدند و اگرچه این لقب در روایات نیامده است، ولی به این دلیل که حضرت (ع) بسیار گره گشا بودند مردم این لقب را به ایشان داده بودند.

کسی به امام جواد (ع) عرض کرد که آقا به اندازه کرمتان به بنده چیزی دهید و امام (ع) فرمودند: نمی‌توانم. چون کرم امام نهم (ع) به کرم خدا وصل و بی نهایت است. آن فرد گفت: آقا به اندازه ظرف و مروت من از کرامتتان بدهید. امام جواد (ع) دویست دینار به آن مرد دادند.

حجت الاسلام عالی با اشاره به سفارش امام رضا (ع) به امام جواد (ع) تصریح کرد: وقتی امام رضا (ع) پدر بزرگوار امام جواد (ع) در مرو (خراسان) بودند، شنیدند که خادمان، امام جواد (ع) در مدینه را از درب پشت خانه می‌بردند. چون ایشان سن کمی داشتند و جمعیت جلوی درب اصلی خانه می‌ایستادند و به همین دلیل، امام رضا (ع) از خراسان نامه نوشتند که فرزندم شنیده ام خادمان تو را از در پشت بیرون می‌برند و این کار را انجام نده و قسم ت می‌دهم به حقی که من بر تو دارم از باب الکبیر یا از همان درب بزرگ وارد شو و هرکسی هم چیزی از تو خواست به او بده و نگران نباش که این فرمایش امام رضا (ع) همچنان برقرار است. یعنی امام جواد (ع) از باب کریم بخشش به شیعیان وارد می‌شوند و اگر کسی چیزی بخواهد امام جواد (ع) او را رد نمی‌کند. به همین دلیل، در حاجات دنیایی بین بندگان معروف است که از امام جواد (ع) بخواهید.

او ادامه داد: مفاتیح الجنان دو دعای توسل دارد که یکی از آن‌ها معروف است و دعای توسل دیگری هم وجود دارد که شاید افراد کمتر این دعا را دیده باشند و در این دعای توسل، حاجات دسته بندی شده اند که کدام حاجت از کدام معصوم خواسته شود. تعبیری که در این دعای توسل برای امام جواد (ع) وجود دارد این است که خدایا ازت می‌خواهم به حق، ولی ات امام جواد (ع) که از جود و بخشش و فضل و رزق خود به من زیاد ببخشید و برای من گشایش حاصل کنید. بنابراین، برای رفع حاجات مادی، یک سری اسباب متعارف و یک سری اسباب معنوی وجود دارد که ائمه اطهار (ع) جزء اسباب معنوی هستند.