جنگ علیه تمدن

در این کشور، اگر به‌صورت نیمه‌جان و کم‌رمق از تمدن، از فرهنگ، از صلح، از حقوق بشر، از برابری، از مدارا، از همدیگرپذیری و از پیشرفت سخن گفت می‌شود، به صورت قطع، حامل و قالب آن زبان فارسی است. بنابراین ستیز با زبان فارسی، ستیز با تمدن، ستیز با فرهنگ، ستیز با صلح، جنگ با حقوق بشر، جنگ با برابری، دشمنی با مدارا، دشمنی با هم‌دیگر پذیری و اصرار پیوسته بر نادانی، نفاق و ویرانی است.

در افتادن با زبان فارسی، دو پاره کردن ملت و قراردادن آن‌ها در برابر هم است و در عین حال کشیدن خنجر جهالت، بر میراث پرشکوه‌ی دانایی‌ و فاخر مولانی بلخی، سنایی غزنوی، ناصر خسرو بلخی، عنصری بلخی، اوحدالدّین انوری، خواجه عبدالله انصاری، خلیل الله خلیلی و دیگر نام‌آوران عرصه ادب، فرهنک، دانش و اندیشه است.
دکتر سید جواد سجادی