جنایت نیابتی

اسراییل در تجاوز اخیر به ایران و آغاز جنگ، مشخصا به دنبال ساقط کردن حکومت در ایران بود.

مدل تهاجم اسراییل در روز اول نشان میدهد که آنها تصور می‌کردند در یک حمله وسیع و غافلگیرانه، می‌توانند حکومت ایران را فرو بریزند و ترور فرماندهان رده اول نظامی جمهوری اسلامی، اولین گام آنها بود.

از سویی، ناممکن است که اسراییل بدون جلب نظر آمریکا، دست به چنین قمار بزرگی زده باشد و عقلا می‌فهمند آنچه که اسراییل در این روزها انجام می‌دهد، به نیابت از آمریکاست.

دشمنی اسراییل با ایران و بخش زیادی از مخالفت آمریکا با ایران، یک دشمنی ایدئولوژیک است‌ نه سیاسی و طبیعیست که حتی اگر ایران با محدودیت‌های مورد نظر آمریکا در غنی سازی و صنایع هسته ای هم کنار بیاید، باز رضایت آمریکا و اسراییل جلب نخواهد شد.

اسراییل، این جنگ را یک جنگ حیاتی و وجودی می‌داند و به کمتر از نابودی جمهوری اسلامی(اگر در توانش باشد) راضی نیست. چرا که اگر پیروز این نبرد نباشد، به طور قطع باید شاهد نابودی خود باشد.

اسراییل، ورود به جنگ وجودی را در سال گذشته و همان زمانی که اقدام به ترور سید شهید کرد کلید زد.

اکنون در پنجمین روز آغاز جنگ از سوی اسراییل هستیم. با خارج شدن ایران از شوک اولیه حمله، دست بالای ایران در رسیدن به اهدافی در داخل خاک فلسطین اشغالی، کاملا مشهود است.

پالایشگاه حیفا کاملا از کار افتاده، بخش های مهمی از مناطق اسراییل برق ندارد و مراکز مهمی همچون مقر موساد و مرکز تحقیقاتی وایزمن با خاک یکسان شده است. در مقابل، اسراییل، صدا و سیمای جمهوری اسلامی را هدف قرار داده است و البته به جای نفوذ از خارج، توسط عوامل نفوذی، حملات مختلفی را رقم زده است.

شب گذشته، ترامپ، اجلاس جی۷ را ناتمام گذاشت و به واشنگتن برگشت و در مسیر بازگشت، در شبکه اجتماعی خود، خواستار تخلیه تهران شد.

این پیام، یک تهدید روشن و نشانه تمایل واشنگتن به مداخله مستقیم در جنگ کنونی تلقی شد، اما بلافاصله مقامات دیگر آمریکایی، امکان ورود آمریکا به جنگ مستقیم با ایران را نفی کردند و ایمانوئل مکرون رییس جمهور فرانسه مدعی شد که ترامپ، با طرح یک صلح فوری میان ایران و اسراییل به واشنگتن برگشته است.

ترامپ که حاضر به امضای قطعنامه‌ اجلاس جی۷ هم نشده است، پس از رسیدن به واشنگتن، زبان تهدید خود را شفاف تر کرد و صراحتا تاکید کرد که آقای مکرون سخن اشتباهی گفته و او برای امری مهمتر از صلح، اجلاس را نیمه تمام ترک کرده است. امری که موجب می‌شود ایران هرگز سلاح هسته ای نداشته باشد.

به نظرم، آمریکا و اسراییل همچنان به دنبال تغییر حکومت در ایران هستند، اما با توجه به بالادست بودن ایران در قدرت آتش آفندی و پدافندی، ممکن است از طریق دیگری بخواهد به این مقصود برسد.

احتمالا اسراییل در راستای نیل به هدف فوق، دو پلن را دنبال خواهد کرد.

در پلن اول، اسراییل حساب زیادی بر ایجاد یک شورش عمومی باز کرده است.

با اینکه تا این لحظه، مردم ایران با تمام توان از اقدامات حکومت در پاسخ به تجاوز اسراییل حمایت کرده اند، اما احتمالا صهیونیست ها روی یک طرح در حال کار هستند.

احتمال دارد اسراییل با حمله به مراکز زیر ساختی در ایران، ارایه خدمات عمومی نظیر آب، برق، حمل و نقل ‌و سوخت رسانی و … را درگیر مشکل کند تا معیشت مردم دچار مشکل شود و به شورش بینجامد.

ظاهراً اسراییل برای آسیب زدن به زیرساخت ها، روی مزدوران وابسته به خود در درون ایران، بیش از قدرت محدود نفوذ نیروی هوایی اش حساب باز کرده و در نتیجه شناسایی عوامل خرابکاری در داخل، شاید اولویت اول کنونی جمهوری اسلامی باشد.

همچنین به نظرم لازم است که ایران، افکار عمومی مردم را نسبت به این موضوع که در متن یک جنگ تمام عیار قرار دارند آماده و توجیه کند تا مردم مطابق با شرایط جنگی، خود را مهیا کنند.

بسیاری هنوز خیال می‌کنند که آنچه اتفاق افتاده صرفا یک عملیات تروریستی است نه یک جنگ تمام عیار که پایانش میتواند پایان یکی از طرفین هم باشد.

اما در پلن دوم، به گمان من، اسراییل بر سر وارد کردن پای آمریکا به این جنگ نیز حساب باز کرده است.

در شرایطی که اسراییل نتواند به تنهایی از عهده ایران برآید (که قطعاً حتی با کمک های لوجستیکی فروان غرب هم نمی‌تواند)، آنگاه ممکن است پای آمریکا به این نبرد پر خطر و پر هزینه باز شود.

شواهد گویای این است که ترامپ، عمیقاً علاقمند است وارد این بازی شود البته اگر سایر دولتمردان آمریکا، این اجازه را به او بدهند.

ورود آمریکا به این جنگ، میتواند صحنه آرایی جنگ را به صورت جدی تغییر بدهد. اما در صورت ورود آمریکا به جنگ، نتیجه آن هرچه که باشد، نابودی اسراییل در آن قطعیست.

سید احمد موسوی مبلغ