جرات گفتن حقیقت را باید داشته باشیم

آنهایی که نگرانی شان را از پیوستن نخبه گان پشتون با طالبان در‌ فیسبوک به اشتراک گذاشته اند اول این سوال را جواب بدهند که این نخبه گان چی وقت جدا بودند که حالا شما نگران پیوستن شان هستید؟

تشویش من و هزاران دیگر علنی شدن حمایت نخبه گان نیست؛ ملاحظه کاری های شما ها است که تا هنوز هم جراات گفتن حقیقت را ندارید ولی انتظار بهتر شدن و انسانی شدن وضعیت را دارید.

به یاد دارید وقتی گفته میشد طالبان همه از یک قوم هستند جیغ و داد همین نخبه‌گان اول بلند میشد و گوینده را متعصب و قوم‌پرست میگفت و شما ها هم گوینده را ملامت میکردید که فضای برادری و وحدت ملی را خراب می‌کنید؟

حالا همین نخبه‌گان یکبار دیگر حقیقت را با ملاحظه کاری های شما و حضور چون عبدالله و سلام رحیمی و مهدوی می‌پوشانند.

طالبان با این نخبه‌گان شان به خاطر حق بودن جبهه شان پیروز نشدند بلکه به خاطر استوار بودن و هم‌دست بودن در موضع غلط شان و سست بودن دیگران در موضع حق پیروز شدند.

تا سست ها و ملاحظه کاران در‌راس حق باشند رهروان باطل که در موضع باطل شان استوار هستند پیروز میدان هستند!

اگر واقعا خواهان یک زندگی انسانی برای تک تک افغانستانی ها بدون در نظر داشت قوم، مذهب، زبان و سمت هستیم از همه اولتر دو چیز را باید حتما در نظر بگیریم :

۱- از همه ضروری و لازمی این است که پشت تیکه داران قومی و فرزندان شان را رها کنیم. عطا، و دوستم ، خلیلی و محقق و ده‌ها تیکه دار قومی دیگر با فرزندان شان بدترین گزینه برای مقاومت و رسیدن به هدف انسانی است؛

۲- جراات گفتن حقیقت را باید داشته باشیم تا عزم ما و هم‌باوران ما جزم شود در غیر آن گوشه بنشینیم و دیگر زمینه قتل عام خود را مساعد نسازیم بهتر است.

احمد سیر لعلی