تجاهل طالبان ؟

امیر خان متقی و ذبیح‌الله مجاهد، چهره های سیاسی ورسانه ای طالبان ، بعد از جلسه ویژه شورای امنیت ملل متحد درباره افغانستان، گفتند که جهان تعریف مشخصی از حکومت همه شمول ارائه نکرده وما معنی دقیق آن را نمی فهمیم .
تردیدی نیست که هم جامعه جهانی خواست های روشن وبی ابهامی از طالبان دارند وهم طالبان می دانند حکومت همه شمول دارای چه مولفه ها و فاکتورها است . تجاهل طالبان بیشتر در راستای فرار از تشکیل حکومت مورد در خواست مردم و جامعه جهانی است .
رژیم طالبان از ویژگی های برخوردار است که برداشتن این ویژگی و مولفه ها از حکومت طالبان، بستر بوجود آمدن حکومت همه شمول و فراگیر را فراهم می آورد . این ویژگی ها :
۱ تک جنسیتی
۲ تک قومی
۳ تک حزبی
۴ تک فکری ویا تک ذهنی حکومت طالبان است

رژیم طالبان ، رژیم مردانه است . درنظام طالبانی هیچ جایگاهی برای زنان که نصف جمعیت کشور و بخش عمده نیروی کار در جامعه ما را تشکیل می دهند ، تعریف نشده است . رژیم که عامدانه خودرا از حضور این نیروی توانمند کار محروم کند ، محکوم به شکست است و ادامه حیات را از خود سلب می کند .
در رژیم طالبان غیبت زنان در عرصه های مختلف اقتصادی ، اجتماعی وسیاسی، با توجیه شرعی وحقوقی صورت گرفته و موجه جلوه داده می شود . دیدگاه طالبان از این زاویه به مساله زنان فوق العاده خطر ناک است وآن را به یک تبعیض سیستماتیک و ضد بشری تبدیل می کند .

۹۷درصد از اعضای تصمیم گیر ، پالیسی ساز و عملیاتی رژیم طالبان متعلق به قوم پشتون است . این ترکیب – با توجه به ذهنیت بسته این افراد – سبب سیاست گزاری های یک جانبه در عرصه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می شود که بر آیند آن – چنانچه درگذشته نیز شاهد بوده ایم – انکشاف نا متوازن اقتصادی ،اجتماعی و فرهنگی است . در کشور جاهای وجود دارد که در طول ده ها سال کمترین کار انکشافی درآنجا ها صورت نگرفته است .
تغییر معنی دار این ترکیب به گونه که حضور ملموس اقوام دیگر در سطوح تصمیم گیری ، سیاست گزاری و اجرایی کشور را فراهم آورد ، یکی از مولفه های حکومت همه شمول خواهد بود . برخورد تبعیض آمیز طالبان و نسبت انسان درجه اول و دوم دادن به شهر وندان افغانستان از ویژگی های حکومت طالبان است که با تفکر بسته و سنگ شده آنها توجیه و حمایت ذهنی می شود .

طالبان نه تنها از حضور کسانی که مثل آنها فکر نمی کنند در قدرت جلوگیری می کند،بل آنهارا قلع و قمع و نابود می کنند . در طول بیش از پنج ماه که از عمر حکومت طالبان می گذرد ، ده ها نفر به همین جرم کشته و نا پدید شده اند . آنچه که در این مورد نگران کننده است ، محاکمه صحرایی این افراد از سوی طالبان است . کشته شدن این افراد تابع هیچ فرایند حقوقی و قضایی نیست ودر هیچ جایی هم ثبت نمی شود . آنها معمولا از خانه ها و محل زندگی شان ربوده، یا برای همیشه نا پدید می شوند ویا چند روز بعد جنازه شان در جایی پیدا می شود .

در افغانستان ده ها حزب سیاسی وجود دارد . تعداد زیادی از آنها در وزارت عدلیه حکومت ماقبل طالبان ،ثبت شده بودند . تاکنون طالبان به هیچ حزب سیاسی اجازه فعالیت رسمی نداده است در حالی که حضور موثر احزاب سیاسی نمونه بارز تجلی افکار و ذهنیت های متفاوت در یک کشور است . احزاب درافغانستان از ضعف های مزمن رنج می برد اما این بدین معنی نیست که موجودیت هیچ حزب سیاسی را به رسمیت نشناسیم .
اجازه فعالیت احزاب سیاسی و به رسمیت شناختن دیگر اندیشان و احترام به افکار کسانی که همانند طالبان فکر نمی کنند ، یکی از مهم ترین درخواست های مردم و دنیا از این گروه است .

طالبان این مطالبات را به خوبی می دانند اما به دلیل خود کا مگی و تمامیت خواهی ، خود را به تجاهل می زنند

سید محمد علی رضوانی