امیدواریم شیعیان هزاره تبار پاکستان از اشتباهات‌ما عبرت بگیرند نه الگو!

تظاهرات گسترده هزاره‌های پاکستان که با همدردی جریان‌های دیگر به اوج خود رسید، عمران خان و ژنرال قمر باجوا را وادار نمود تا در جمع خانواده‌های شهدای مظلوم فاجعه‌ای المناک اخیر حضور پیدا نموده عمق فاجعه را از نزدیک ببینند و بدانند که تداوم جنایاتی از این دست، قدرت مردمی را علیه حکومت تحریک و حکومت را دچار گرفتاری داخلی و انزوای منطقوی و بین‌المللی خواهد نمود.

نکته مهمی را که باید شیعیان هزاره تبار پاکستان مورد دقت قرار داده از آن غفلت نکنند این است که خیزش همگانی این چنینی پیامد عدم تجرید و جدا نشدنشان از بقیه‌ی شیعیان و نژادهای همدرد است؛ یعنی تا الآن شیعیان هزاره تبار پاکستان با شعارهای تند نژادی میان خود و بقیه، فاصله‌های خانمانسوز را ایجاد نکرده‌اند.

پس شیعیان هزاره تبار پاکستان باید این عدم تجرید و عدم جدایی را قدر دانسته جلو نژاد گرایان افراطی را بگیرند و نگذارند بلایی را که سر هزاره فرهنگی در افغانستان آوردند سرشان بیاورند. باید دقت نمایند که اگر به نژاد گرایی روی آورده از بقیه‌ی شیعیان تجرید و جدا شوند دیگران نیز برایشان بهایی نخواهند داد و دچار وضعیت امروزی‌ما خواهند شد.

شیعیان هزاره تبار پاکستان باید بدانند که هزاره‌های افغانستان یک بار در دهه‌ی هفتاد با شعار تند هزاره گرایی، نه تنها هزاره فرهنگی را برباد داده باعث تجرید هزاره نژادی از بقیه‌ی شیعیان شدند بلکه همچون دیگران باعث تشدید تقابل میان هزاره‌ها و بقیه‌ی اقوام نیز گردیدند و با این خطای محاسباتی، بهترین فرصت‌ها و امکانات را از دست داده برای مدت نامعلومی از معادلات قدرت و سیاست دور شدند.

باز شیعیان هزاره تبار پاکستان باید بدانند که هزاره‌های افغانستان از گذشته عبرت نگرفتند و بار دیگر در دوران جدید و پساطالبان و بعد از جنبش تبسم دچار خطا شدند. جنبش تبسم جنبشی بود که عملا از مرز مذهب، قوم و نژاد گذشته حالت ملی به خود گرفت و حتی پشتون‌های ننگرهار را به صحنه کشانده وادارشان نمود که بگویند: ما امروز در غم شما شریک و پشتون‌های هزاره هستیم. اما هزاره‌های افغانستان علاوه بر موضع اشتباه آقای محقق در برابر جنبش تبسم، به طور نسنجیده وارد مسئله توتاپ شده جنبش روشنایی را خلق نمودند. گرچه توتاپ حق مردم ما بود ولی روند پیگیریش سخت ناشیانه بود؛ چون از یک سو دید ملی را که در جنبش تبسم شکل گرفته بود برباد داد و از سوی دیگر عبدالله و غنی را در موضع واحد در برابر ما قرار داد و بدتر از همه این‌که ما بهترین آینده سازان خود را در فاجعه المناک دوم اسد از دست دادیم.

خلاصه امیدواریم که شیعیان هزاره تبار پاکستان از اشتباهات‌ما عبرت بگیرند نه الگو؛ تا دچار محاسبات غلط نشوند و برای تجرید و جدا شدنشان از بقیه‌ی شیعیان و دیگران اقدامی نکنند که خانمانسوز است و جبران ناپذیر.

محمد امین احسانی