افراد بی سوادی که ثروتمند شدند

ثروت، قدرت و معرفت سه منبع کمیابی است که تمام انسان‌ها برای دست‌یافتن به آن در تلاش و تکاپواند. برخی‌ها بر این عقیده‌اند که این سه منبع با هم رابطۀ مستقیم دارد و اگر کسی به یکی از این منابع دست پیدا کند می‌تواند به دو منبع دیگر نیز دسترسی داشته باشد.

اما اگر به واقعیت‌های پیرامون خود نگاه کنیم به این نتیجه می‌رسیم که معرفت یا تحصیل در بسیاری مواقع ثروتی در پی ندارد و برعکس خیلی از ثروتمندانی را در جهان می‌شناسیم که پیش از رسیدن به ثروت، ترک تحصیل کرده‌اند.

در این نوشته به زندگی افرادی می‌پردازیم که نه تنها تحصیلات دانشگاهی نداشته‌اند، بلکه با شغل‌های معمولی به ثروت هنگفتی رسیده‌اند.

دینی فیلدس

دینی فیلدس یکی از بانوان میلیونر و سرشناس در جهان است. بانو فیلدس نه تنها تحصیلات دانشگاهی ندارد، بلکه آموزش دوران مکتب را نیز نیمه کاره رها کرده است. او مالک یک کارخانۀ تولید بیسکویت است. فیلدس می‌گوید، هر بیسکویت را با عشق و علاقه می‌پزم و هرگز رضایت مشتریانم را نادیده نمی‌گیرم.

روبین هاتسن

روبین هاتسن میلیونری دیگری‌ست که چندین هتل در بریتانیا دارد. او می‌گوید، زمانی‌که تنها 16 سال داشتم بیشتر اوقات خود را در آشپزخانه می‌گذراندم و مشغول آموختن آشپزی بودم.

او می‌افزاید، مادرم که به استعداد و مهارتم پی‌برده بود مرا تشویق کرد تا به برای یادگیری آشپزی به‌گونۀ حرفه‌ای در یکی از هتل‌های شهر مشغول کار شوم.

هاتسن در سال 1994 هتل دو- وین را ایجاد کرد و پس از 10 سال فعالیت، این هتل را به مبلغ 66 میلیون یورو فروخت و با پول آن اقدام به ایجاد چندین هتل دیگر در شمال انگلستان کرد. او حالا به یکی از میلیونرهای شناخته‌شدۀ بریتانیا تبدیل شده است.  

---

گابریل بونور

گابریل بونر موسس شرکت کوکوشنل کودکی‌اش را در پرورشگاه سپری کرد. او از همان دوران کودکی مهارتی خاصی در دوختن داشت. زندگی تجاری گابریل با دوختن کلاه آغاز شد و سپس شروع به دوخت لباس‌هایی کرد که بعدا تبدیل به برند شدند. این شرکت حالا در کنار تولید لباس‌های برند، عطر کوکوشنل را نیز تولید می‌کند.

ریموندآلبرت‌ ری

ریموندآلبرت ری که در خانوادۀ فقیری متولد شده بود، نتوانست مکتب را به پایان برساند. او برای کمک به خانوادۀ فقیرش به فروش گیلاس‌های پلاستیکی و دی جی روی آورد و بعدها شغل نقاشی را پیشه کرد. ریموند که حالا مدیر اجرایی بزرگترین تولیدکنندۀ فست فود جهان است، می‌گوید، آموزش و تحصیلات مزایای خود را دارد، اما نمی‌تواند تضمین‌کنندۀ موفقیت باشد.