آینده تاریک افغانستان با طالبان

در این روزهای خون و جنون در کشور به واقع افغانستان آینده مبهم است.
از یک سو حکومت جمهوری سه نفره غنی در منجلاب فساد و تعصب دست و پا میزند و در باتلاق خود ساخته در حال غرق شدن است. کمتر کسی باور دارد که این دولت از این معرکه سربلند و پیروز بیرون آید. بخاطر بدنامی این دولت نظام جمهوری نیز در میان مردم کم اعتبار گشته و اگر پولهای تزریقی غربیان نباشد همین افراد حلقه فساد گرد ریاست جمهوری نیز پراکنده میشوند! این حکومت مافیایی را میشود در حال مرگ فرض کرد، اگر بشود نظام جمهوریت را از این حلقه فساد جدا کرد، با بسیج مردمی در کنار اردو حفظ آن ممکن است. این بهترین و خوشایند ترین سناریوی آینده برای افغانستان است.

در جانب مقابل هیولایی طالبانی در حال بلعیدن کشور است. این گروه واپسگرا و مانده در هزاره اول تاریخ در واقع یک ماشین کشتار و تخریب است. طالبان همان قدر که در ترور، انفجار، انتحار، کشتار و تخریب توانا هستند، در سازندگی، صلح جویی، توسعه و برقراری حکومت مردمی همه شمول فلج و ناتوان میباشند!

هسته اصلی گروه طالبان برساخته از مشتی مولوی های دگم اندیش و تحت مدیریت سازمانهای استخباراتی است که بر یک اقتصاد مافیایی تکیه دارند. در آمد اصلی این گروه به غیر از پولهای اهدایی اربابانش، از راه های قاپاق مواد مخدر، اشیاء عتیقه و مواد معدنی با ارزش، باجگیری، راه گیری، تصرف و غنیمت گیری اموال عامه و جمع آوری عشر تامین میگردد. بخش عمده ای از این در آمدها که از غنیمت و باجگیریها بدست می آیند و این گروه را تامین مالی میکنند در واقع بطور غیر مستقیم از بودجه دولت تامین میگردد. در صورتی که دولت فعلی سقوط کند، بخش عمده کمکهای جهانی قطع خواهد شد، به علاوه با وجهه منفی که طالبان دارد تبدیل به حکومت مطرود میشود که تنها تکیه گاه آن پاکستان است. وقتی دولتی نباشد که اقتصاد ملی را کنترل کرده و پول غنیمت گیری و باج خواهی طالبان را تامین نماید، اقتصاد این گروه دچار بحران خواهد شد. تنها راه باقی مانده تامین مالی برای این گروه در امارت خود مالیات از مردم فقیر است، حال مستیم مالیات بگیرند یا از راه گمرکات بطور غیر مستقیم باشد. در هر صورت ملت فقیر و بیچاره افغانسان در تحت قوانین سخت افراطی و افراد دره دار و مسلح بدون امید به توسعه و رفاه در آینده، روزهای سیاه و سختی خواهند داشت. تا زمانیکه نسل فعلی طالبان منقرض شوند و افراد عاقل جایگزین گردند، حد اقل نیم قرن مردم در حکومت سیاه جهل و جنون مجبور خواهند بود بسوزند و بسازند یا راهی دیار غربت و آوارگی شوند.

این زمان هنگامه سخت انتخاب است که مردم و دولت با ندانمکاری به دام طالبان بیفتند، یا با رشادت و قربانی دادن جان و مال، جمهوری نیم بند را به امید روزهای بهتر محافطت نمایند!؟

ناطقی بلخابی